អូស្ត្រាលីចាំបាច់ត្រូវតែសម្លឹងមើលឲ្យហួសពីមហាអំណាចដូចជាចិន ហើយជាប់ពាក់ព័ន្ធទាំងស្រុងជាមួយនឹងប្រទេសជិតខាងរបស់ខ្លួននៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ នេះមានន័យថា អភិក្រមរបស់ខ្លួនចំពោះចិន “ការគិតឲ្យទូលាយ ជាលក្ខណៈយុទ្ធសាស្ត្រ និងរយៈពេលយូរ” នោះត្រូវតែពង្រីកទៅកាន់តំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដោយមានការចូលរួមពីគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់របស់សង្គមអូស្ត្រាលី។
អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវចង់មើលរំលងប្រការដែលថា នៅពេលរួមគ្នា បណ្តាប្រទេសអាស៊ីអាគ្នេយ៍ដែលជាសមាជិករបស់អាស៊ាននោះគឺជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មធំជាងគេទីពីររបស់អូស្ត្រាលី បន្ទាប់ពីចិន។ ដោយមានប្រជាជន ៦២០ លាននាក់ និងផ.ស.ស រួមគ្នាចំនួន ២,៥ ពាន់ពាន់លានដុល្លារនោះ តំបន់នោះបានក្លាយជាដៃកាន់តែសំខាន់សម្រាប់ការវិនិយោគ និងពាណិជ្ជកម្មរបស់អូស្ត្រាលី។ នៅឆ្នាំ ២០១៤ ពាណិជ្ជកម្មសរុបរបស់អូស្ត្រាលីជាមួយបណ្តាប្រទេសអាស៊ានគឺមានចំនួនជាង ១២០ ពាន់លានដុល្លារ ដែលច្រើនជាងពាណិជ្ជកម្មរបស់អូស្ត្រាលីជាមួយជប៉ុន សហភាពអឺរ៉ុប ឬអាមេរិកទៅទៀត។
ទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្ម វិស័យទេសចរ វប្បធម៌ និងអប់រំរបស់អូស្ត្រាលីជាមួយបណ្តាប្រទេសអាស៊ានបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងចាប់តាំងពីអាស៊ានបានបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ ១៩៦៧ មក។ ប៉ុន្តែ ពួកអូស្ត្រាលី ជារឿយៗ បានមើលរំលងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ នៅពេលធ្វើការលើរឿងសេដ្ឋកិច្ចនិងសន្តិសុខតំបន់។
ផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចនិងសន្តិសុខរបស់អូស្ត្រាលីគឺមានចំណងជាមួយនឹងប្រទេសនៅអាស៊ាន។ នេះត្រូវបានឆ្លុះបញ្ចាំងឡើងដោយកំណើនក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីរាប់បញ្ចូលទាំងកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មរវាងអាស៊ាន អូស្ត្រាលី និងណូវែល ហ្សឺឡង់ ដែលចូលជាធរមាននៅខែមករា ឆ្នាំ ២០១០ ហើយត្រូវបានបំពេញបន្ថែមដោយកិច្ចព្រមព្រៀងទេ្វភាគីជាមួយម៉ាឡេស៊ី សិង្ហបូរី និងថៃ។ ទំនាក់ទំនងរវាងប្រជាជន និងប្រជាជនកំពុងរីកលូតលាស់ផងដែរ ដោយសារតែមានចំណងផ្នែកអប់រំរឹងមាំ ចរាចរទេសចរ និងការធ្វើចំណាកស្រុកទៅវិញទៅមក។
ជំរឿនឆ្នាំ ២០១១ បានរកឃើញប្រជាជនជាង ៦៥០.០០០ នាក់នៅអូស្ត្រាលីគឺមានដើមកំណើតនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ ក្រសួងការបរទេស និងពាណិជ្ជកម្មរបស់អូស្ត្រាលីបានកត់ត្រាថា ភ្ញៀវទេសចរអាស៊ានជាង ១ លាននាក់បានទៅកាន់អូស្ត្រាលីនៅឆ្នាំ ២០១៤ និងនិស្សិតជាង ១០០.០០០ នាក់ពីបណ្តាប្រទេសអាស៊ានបានចុះឈ្មោះរៀននៅអូស្ត្រាលី។ ប៉ុន្តែ និស្សិតដែលកើតនៅអូស្ត្រាលីតិចតួចណាស់បានវិនិយោគនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដោយរៀនភាសា ឬយល់ដឹងពីវប្បធម៌របស់ខ្លួន (អាស៊ាន)។
ទោះបីជាមានភាពមិនយកចិត្តទុកដាក់បែបនេះក៏ដោយ ក៏អូស្ត្រាលីបានវិញធ្លង់ជាមួយតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ជាងពេលណាៗទាំងអស់នៅពេលនះ។ រដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិ ពាណិជ្ជកម្មនិងការបរទេសបានចូលរួមជាមួយសមភាគីរបស់គេនៅក្នុងវេទិការតំបន់អាស៊ាន កិច្ចប្រជុំអាស៊ីបូព៌ា និងកិច្ចប្រជុំបូករដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិអាស៊ាន។ មានកិច្ចប្រជុំរបស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់និងកិច្ចប្រជុំទ្វេភាគីផ្សេងទៀតនៅខាងក្រៅវេទិកាទាំងនេះ និងវេទិកាផ្សេងៗទៀតដូចជា APEC, កិច្ចប្រជុំអាស៊ី-អឺរ៉ុប និងកិច្ចពិភាក្សា Shangri-La ជាដើម។
ចំណងទាំងនេះគឺមានសារៈសំខាន់ ប៉ុន្តែមានកម្រិតដល់ផលប្រយោជន៍របស់គេ។ អាស៊ានធ្វើការងារដោយផ្អែកលើការឯកភាពគ្នា និងពុះពារនិយាយសំលេងតែមួយ។ ក្នុងខណៈវាស្ថិតក្នុងផលប្រយោជន៍របស់អូស្ត្រាលីក្នុងការបន្តទំនាក់ទំនងមួយនេះ ទំនាក់ទំនងនេះត្រូវតែធ្វើឡើងជាមួយនឹងការយល់ដឹងច្បាស់នូវកម្រិតនៃអំណាចនិងការឈោងចាប់របស់អាស៊ាន។ ចិនបានរារាំងអាស៊ានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាពមិនឲ្យនិយាយសម្លេងតែមួយលើរាល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសមុទ្រចិនខាងត្បូង ដោយសារតែចិនទទូចដោះស្រាយបញ្ហានោះទ្វេភាគី។ នេះធ្វើឲ្យគ្មានប្រសិទ្ធភាពដល់កម្លាំងនៃការមូលមតិរបស់អាស៊ានដែលអាចបំផ្លាញផលប្រយោជន៍របស់ចិន។
នៅពេលគិតដល់បណ្តាប្រទេសទាំងនោះនៅក្នុងអាស៊ាន ឥណ្ឌូនេស៊ីលេចមុខយ៉ាងធំ។ ដោយមានប្រជាជនសរុបជាង ២៥០ លាននាក់នៅលើប្រជុំកោះជាង ១៧.០០០ នោះ ឥណ្ឌូនេស៊ីគឺជាប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យធំជាងគេទីបីរបស់ពិភពលោកដោយមានប្រជាជនម៉ូស្លីមធំជាងគេរបស់ពិភពលោក។ ឥណ្ឌូនេស៊ីក៏មានអារម្មណ៍មិនសូវស្រួលចិត្តអំពីចាក់ឬសរបស់លោកខាងលិចនៅភាគខាងត្បូងរបស់ខ្លួន។ ភាពមិនស្រួលចិត្តនោះមិនដែលបានបង្ហាញថា អូស្ត្រាលីថា ជាការគំរាមនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ទំនាក់ទំនងពិតជាមានចម្រូងចម្រាស់ ដោយមានការប្រែប្រួលអស់ជាងកន្លះសតវត្សរ៍ ដោយកត់សម្គាល់ជាងគេគឺទៅលើការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់ ទីម័រខាងកើត នៅឆ្នាំ ១៩៩៩។
អូស្ត្រាលីបានជួសជុលទំនាក់ទំនងនោះបន្ទាប់ពីការវាយប្រហារភេរវករនៅកោះ បាលី ហើយបន្ទាប់ពីមហន្តរាយ Tsunami ។ ប៉ុន្តែ ទំនាក់ទំនងនោះបានរអាក់រអួលចាប់ពីពេលនោះមក ដោយសារតែការដោះស្រាយអន់របស់អូស្ត្រាលីលើបញ្ហាមួយចំនួន។ នោះរាប់បញ្ចូលទាំងការបញ្ចប់ភ្លាមរបស់អូស្រ្តាលីក្នុងការនាំចេញសត្វពាហនៈរស់ទៅឥណ្ឌូនេស៊ី ការបញ្ឈប់ការទូកនេសាទរបស់មនុស្សដែលស្វែងរកសិទ្ធិជ្រកកោននៅអូស្ត្រាលី ការលាតត្រដាងការលួចស្តាប់របស់ Snowden និងការគ្មានឆន្ទៈរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ីក្នុងការផ្តល់ការលើកលែងដល់ប្រជាជនអូស្ត្រាលីលើជម្លោះប្រហារជីវិត។
សន្តិសុខរបស់អូស្ត្រាលីគឺមានចំណងយ៉ាងស្អិតទៅនឹងសន្តិសុខនិងស្ថិរភាពរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី។ ឥណ្ឌូនេស៊ីមានតួនាទីសំខាន់នៅសមុទ្រចិនខាងត្បូងក្នុងនាមជាប្រទេសសំខាន់និងធំជាងគេបំផុតនៅអាស៊ាន ដោយតំបន់សេដ្ឋកិច្ចផ្តាច់មុខរបស់ខ្លួនក៏ស្ថិតក្រោមការប្រជែងជាមួយចិន។ ប៉ុន្តែ ជាមួយនឹងប្រវត្តិរួមដ៏ធំនិងកង្វល់របស់ប្រទេសទាំងពីរអំពីសន្តិសុខ និងស្ថិរភាពរបស់តំបន់នោះ ទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីនោះនៅតែផុយស្រួយនៅឡើយ។
នាយករដ្ឋមន្ត្រី Malcolm Turnbull បានស្វះស្វែងចូលរួមដោយក្តីគោរពជាមួយឥណ្ឌូនេស៊ី ដោយសាតែឥណ្ឌូនេស៊ីមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងដល់អូស្ត្រាលី។ វាសំខាន់ដែលថា វិធីកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកាត់បន្ថយភាពចលាចលនៅក្នុងទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីត្រូវគេរកឃើញនោះ។
នៅក្នុងខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ អូស្ត្រាលីនិងសិង្ហបូរីបានធ្វើការប្រកាសរួមលើភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរវាងអូស្ត្រាលីនិងសិង្ហបូរី។ ចំណងទាំងនេះគឺមានគុណសម្បត្តិដូចទៅនឹងកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មអំពីទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចកាន់តែជិតស្និទ្ធដែរ និងចំណងសន្តិសុខរួមរវាងអូស្ត្រាលីនិងណូវែល ហ្សឺឡង់។ នេះស្តាប់ទៅល្អ នៅក្នុងពិភពលោកដែលមានការភ្ជាប់គ្នា ហើយអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងនិងជុំវិញដែនទឹករបស់តំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍គឺមានផលវិបាកចំពោះសន្តិសុខនិងភាពរីកចម្រើនរបស់អូស្ត្រាលី។
ទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីថ្មីរវាងម៉ាឡេស៊ី អូស្ត្រាលី ណូវែល ហ្សឺឡង់ ឥណ្ឌូនេស៊ី និងសិង្ហបូរីអាចរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ដល់ការធ្វើឲ្យកក់ក្តៅដល់សក្តានុពលតំបន់ហួសពីកម្រិតនៃទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី។ ដូច្នេះ អូស្ត្រាលីត្រូវតែគិតឲ្យទូលាយ មិនគ្រាន់តែអំពីចិនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏អំពីប្រទេសជិតខាងរបស់ខ្លួននៅអាស៊ាននិងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ផងដែរ។ នេះតម្រូវឲ្យមានភាពជាអ្នកដឹកនាំ ការប្តេជ្ញាចិត្ត និងទស្សនៈវិស័យ៕
