លោក ថាច់ សេដ្ឋា គឺជាអ្នកនយោបាយ ប៉ុន្តែរឿងរ៉ាវដែលកើតឡើងចំពោះគាត់ពេលនេះគឺជារឿងផ្ទាល់ខ្លួន មិនមែនជារឿងនយោបាយនោះឡើយ។ អ្នកចូលចិត្តលេងល្បែងហើយជំពាក់លុយគេ មិនមែនជារឿងចម្លែក ចំណែកអ្នកចេញសែកស្អុយ (សែកគ្មានលុយ) ដើម្បីសងថ្លៃជំពាក់គេហើយត្រូវសមត្ថកិច្ចចាប់ខ្លួនតាមដីការបស់តុលាការក៏មិនមែនជារឿងថ្មីថ្មោងនោះដែរ។ មិនថាតែនៅកម្ពុជាទេ សូម្បីតែប្រទេសផ្សេងណាក៏ដោយ ក៏គេត្រូវចាត់វិធានការបែបនេះដោយមិនលើកលែងឡើយចំពោះជនបោកប្រាស់ដែលចេញសែកស្អុយដើម្បីសងលុយជំពាក់ ពីព្រោះនេះជាអំពើបោកប្រាស់។
នៅកម្ពុជា មានករណីបែបនេះធ្លាប់បានកើតឡើងជាច្រើនលើកច្រើនសារមកហើយចំពោះបុគ្គលជាច្រើនដែលជាអ្នករកស៊ី រឺមន្ត្រីគ្រាក់ៗពាក់ផ្កាយ ។ល។ រឿងបែបនេះរឹតតែមិនមែនជារឿងនយោបាយទាល់តែសោះ។ ដូច្នេះ សូមអ្នកនយោបាយមួយចំនួននិងតំណាងអង្គការសង្គមស៊ីវិលមួយក្តាប់តូច ក៏ដូចជាអ្នកដែលតាំងខ្លួនថាជាអ្នកវិភាគឯករាជទាំងឡាយ «មើលឲ្យជាក់ សឹមញាក់ចិញ្ចឹម»នេះប្រសិនបើចង់ឲ្យសម្តីរបស់ខ្លួនមានតម្លៃ
ដែលគេអាចស្តាប់បាន។ ការនិយាយទាំងទទឹងទិសដោយមិនបានដឹងសាច់រឿង និងមិនបានស៊ើបអង្កេតសូម្បីតែបន្តិច គឺជាពាក្យសម្តីមុសារដែលនិយាយដើម្បីស៊ីអារម្មណ៍និងបម្រើឲ្យរបៀបវារៈនយោបាយរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។
នៅកម្ពុជា ពិតជាសម្បូរណាស់អ្នកនយោបាយ សង្គមស៊ីវិល និងអ្នកវិភាគឯករាជដែលផ្អៀងផ្កាប់មុខ ហើយចូលចិត្តនិយាយតាមការយល់ឃើញរបស់ខ្លួន ដោយមិនបានផ្អែកលើការស្រាវជ្រាវដើម្បីរកព័ត៌មានពិត យកមកធ្វើជាមូលដ្ឋានសោះឡើយ។ ក្រុមអ្នកនយោបាយ សង្គមស៊ីវិល និងអ្នកវិភាគផ្កាប់មុខ ទាំងអស់នោះ គឺជាប្រភពបំពុលសង្គមដ៏គួរឲ្យខ្លាច។ ពួកគេមិនបាននាំព័ត៌មានពិតដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋយល់សាច់រឿង
នោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេចូលចិត្តនិយាយឲ្យមនុស្សយល់ច្រឡំ ច្របូកច្របល់ ដោយគ្មានមូលដ្ឋានសំអាងច្បាស់លាស់។
ឲ្យតែមានរឿងអ្វីកើតឡើងចំពោះអ្នកនយោបាយប្រឆាំង ពួកគេក៏ផ្តើមសន្និដ្ឋានភ្លាមថា ជារឿងនយោបាយ មិនថារឿង នោះជារឿងព្រហ្មទណ្ឌ រឿងរដ្ឋប្បវេណី រឿងផឹកស៊ីវ៉ៃតប់គ្នា ឬសូម្បីតែគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍
ក៏ពួកគេអាចអូសចូលក្នុងរឿង នយោបាយដែរ។
តើនៅក្នុងប្រទេសណាមួយដែលអ្នកនយោបាយមានអភ័យឯកសិទ្ធិអាចរួចផុតពីសំណាញ់ច្បាប់? តើនៅប្រទេសណាដែលអ្នកចេញសែកស្អុយដើម្បីសងលុយជំពាក់គេត្រូវរួចខ្លួន រាប់ទាំងអ្នកនយោបាយផង? គឺប្រាកដជាគ្មានឡើយនៅលើលោកីយ៍យើង នេះ។ ប៉ុន្តែចម្លែកអីតែនៅកម្ពុជា ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលដែល
ជ្រកក្រោមស្លាកការពារសិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួនបែរជាការពារអ្នកនយោបាយប្រព្រឹត្តល្មើសច្បាប់ទៅវិញ ដោយខិតខំទាញរឿងរ៉ាវគ្រប់បែបយ៉ាងឲ្យចូលក្នុងរឿងនយោបាយដើម្បីទម្លាក់កំហុសទៅលើរដ្ឋាភិបាលគណបក្សកាន់អំណាច។
មហាជនទូទៅតែងតែកត់សំគាល់ឃើញាក្រុមនេះតែងអនុវត្តនូវស្តង់ដាពីរក្នុងគ្រប់បញ្ហា៖ « នៅម្ខាង គេអំពាវនាវឲ្យមាននីតិរដ្ឋនិងចង់ឲ្យគ្រប់គ្នាស្មើភាពចំពោះមុខច្បាប់ ប៉ុន្តែនៅម្ខាងទៀត ពួកគេចេញមុខកាងអ្នកនយោបាយនិងសកម្មជនប្រព្រឹត្តខុសច្បាប់ ព្រោះតែអ្នកនោះជាគូកនរបស់ខ្លួន»។ «នៅម្ខាង ពួកគេអំពាវនាវ
ឲ្យអាជ្ញាធរអនុវត្តច្បាប់ឲ្យបានតឹងរ៉ឹងចំពោះជនល្មើស ប៉ុន្តែនៅម្ខាងទៀត ពួកគេចង់ឲ្យបន្ធូរបន្ថយ ឬលើកលែងទោសចំពោះបក្សពួក និងគូកនរបស់ខ្លួនដែលប្រព្រឹត្តខុសច្បាប់»។ «នៅម្ខាង ពួកគេអំពាវនាវឲ្យមន្ត្រីរាជការ កម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ព្រះសង្ឃ ស្ថិតនៅអព្យាក្រឹត្យ ប៉ុន្តែពួកគេខ្លួនឯង ដែលជាសង្គមស៊ីវល ឬជាអ្នកវិភាគឯករាជ បែរជាផ្អៀងក្រឡាប់មេឃ»។ «នៅម្ខាង ពួកគេតាំងខ្លួនជាអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សនិងចង់ឲ្យគេគោរព សិទ្ធិរបស់ខ្លួនគ្រប់បែបយ៉ាង ប៉ុន្តែនៅម្ខាងទៀត ពួកគេចេញមុខការពារអ្នកបញ្ចេញមតិបំពានឬប្រមាថដល់អ្នកដទៃយ៉ាងកំរោល ឬពួកគេខ្លួនឯងនិយាយសន្និដ្ឋានទម្លាក់កំហុសលើគេដោយគ្មានភស្តុតាង»។
ដោយហេតុតែបេសកកម្មរបស់ពួកគេគឺដើម្បីតែទម្លាក់កំហុសមកលើអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល ពួកគេពិតជាបានបង្ហាញនូវភាពទុច្ចរិតយ៉ាងចំហនិងឥតអៀនខ្មាសបែបនេះហើយទើបបានជាសម្តីរបស់ពួកគេចេះតែបន្តសាបដូចទឹកទន្លេដោយមនុស្សកាន់តែតិចទៅៗឲ្យតម្លៃនិងយកត្រចៀកស្តាប់។
ងាកមកនិយាយពីករណី ថាច់ សេដ្ឋា វិញ ! នរណាក៏ដឹងដែរថា គាត់ជាអ្នកញៀនល្បែងមិនចាញ់អេង ឆៃអ៊ាង ឡើយ។ គេអាចស្រមៃឃើញថា មនុស្សដែលញៀនល្បែង យកកាស៊ីណូជាផ្ទះសម្បែង តើជាមនុស្សប្រភេទណា? នៅពេលដែលចាញ់ល្បែងអស់ពីខ្លួន មធ្យោបាយមានតែមួយគឺខ្ចីប្រាក់ពីប្រភពណាក៏ដោយឲ្យតែអាចខ្ចីបាន។ អេង ឆៃអ៊ាង និង ថាច់ សេដ្ឋា អាចមានសំណាងជាងអ្នកញៀនល្បែងដទៃដោយសារតែខ្លួនជ្រកក្រោមស្លាកបក្សប្រឆាំង ដែលអាចប្រមូលលុយបានពីអ្នកគាំទ្រក្រោមបុព្វហេតុនយោនបាយ។ ប៉ុន្តែតាមការពិត លុយដែលប្រមូលបានភាគច្រើនគឺយកទៅលេងល្បែង។ ទោះជាយ៉ាងណា លុយដែលបានមកពីការបោកប្រាស់អ្នកគាំទ្រនៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ចាយទៅលើកាស៊ីណូឡើយ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជា ថាច់ សេដ្ឋ លង់ខ្លួននឹងបំណុលវ័ណ្ឌករហូតដល់ចេញសែកស្អុយឲ្យម្ចាស់បំណុល។
នៅពេលតុលាការកោះហៅម្តងជាពីរដងតាមពាក្យបណ្តឹងរបស់ម្ចាស់បំណុល តែមិនព្រមចូលខ្លួនទៅបំភ្លឺ ជម្រើសខាងផ្លូវច្បាប់នៅសល់តែមួយគត់ គឺដីកានាំខ្លួនហើយនេះគឺជានីតិវិធីស្របច្បាប់របស់តុលាការ។
នៅពេលដែលជាប់ផុងក្នុងសំណាញ់ច្បាប់ ថាច់ សេដ្ឋា ក៏ដូចជាបក្សប្រឆាំងនិងគូកនក៍ខំប្រឹងកាឡៃថាជារឿង នយោបាយដើម្បីបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍មហាជនអោយមានការយល់ច្រឡំថា «បក្សប្រឆាំងមិនមែនជាជំរកសុវត្តិភាពរបស់ជនល្មើសច្បាប់ រឺ ជនញៀនល្បែងស៊ីសង។ល។ ចំណែកឯគូកនរបស់គេដែលជ្រកក្រោមស្លាកសង្គមស៊ីវិល អ្នកវិភាគឯករាជ រួមទាំងសារព័ត៌មានក្បត់វិជ្ជាជីវៈមួយចំនួនក៏នាំគ្នាបំពងសំឡេងបន្ថែម ដើម្បីកាឡៃទៅជារឿងនយោបាយ ក្នុងគោលបំណងទាក់ទាញក្តីអាណិតអាសូរពីអ្នកដែលមិនដឹងសាច់រឿងពិត។ ប៉ុន្តែល្បិចកលដដែលៗនេះពិតជាគ្មានប្រសិទ្ធភាពទៀតឡើយ ពីព្រោះសម័យនេះ ប្រជាពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងច្រើនជាងមុន ដោយម្នាក់ៗចេះពិចារណា ចេះស្រាវជ្រាវ និងចេះផ្ទៀងផ្ទាត់ព័ត៌មានច្រើនជាងមុន។
សូមចងចាំថា បច្ចុប្បន្នប្រជាពលរដ្ឋយល់ច្បាស់ណាស់ថា អ្វីដែលកើតឡើងចំពោះអ្នកនយោបាយ មិនមែនសុទ្ធតែជារឿងនយោបាយឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកនយោបាយដែលប្រព្រឹត្តខុសក៏មិនអាចគេចផុតពីសំណាញ់ច្បាប់បានដែរ ជាពិសេស ជនណាក៏ដោយ ទោះនៅក្នុងប្រទេសណាក៏ដោយ ឲ្យតែប្រព្រឹត្តអំពើបោកប្រាស់ តាមរយៈការចេញសែកស្អុយដើម្បីសងលុយជំពាក់គេ គឺត្រូវតែទទួលទោសដោយចៀសមិនផុតឡើយ។ នេះគឺជាក្រឹតក្រមដែលគេបាននិងកំពុងអនុវត្តនៅជុំវិញពិភពលោករាប់ទាំងក្នុងបណ្តាប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យធំៗផងដែរ។
ដូច្នេះ ថាច់ សេដ្ឋា ដែលចាញ់ល្បែងអស់ពីខ្លួន ហើយជំពាក់លុយគេ គ្មានអ្វីសង រហូតដល់ចេញសែកស្អុយ ប្រាកដណាស់ថា ត្រូវតែទទួលការកាត់ទោសជាកំហិត ហើយបើមិនដូច្នោះទេ វាជាគំរូដ៍អាក្រក់ ដល់អ្នកដទៃ៕
ដោយ: អ្នកនយោបាយតុកាហ្វេ
