ពង្ស
សុក្រឹត្យ
ប្រជាពលរដ្ឋ និងអ្នកវិភាគនយោបាយមួយចំនួនបានមើលឃើញថា
ក្រោយពីមានការស្នើសុំរបស់សម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី លើកលែងទោសដល់ទណ្ឌិត
សម រង្ស៊ី ថ្វាយចំពោះព្រះមហាក្សត្រ ក្នុងន័យបង្រួបបង្រួមជាតិខ្មែរមក
យើងឃើញថា ស្ថិរភាពសង្គម និងស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅកម្ពុជា
កាន់តែធ្លាក់ចុះ និងមានភាពវឹកវរ ជាបន្តបន្ទាប់។
មានន័យថា បន្ទាប់ពី លោក សម រង្ស៊ី បានរួចផុតពីការលើកលែងទោស ហើយឈានជើងដល់ដីខ្មែរ
ថ្ងៃទី១៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣ ប្រទេសកម្ពុជា បានចាប់ផ្តើមកើតកល្បយុគ្គ
ជាបន្តបន្ទាប់ ស្ទើតែគ្មានថ្ងៃស្ងប់ស្ងាត់ឡើយ។ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ
មិនបានសង្គ្រោះជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋឡើយ ប៉ុន្តែ បានខិតខំកៀងគរប្រជាពលរដ្ឋធ្វើបាតុកម្មតវ៉ា
បិទផ្លូវសេដ្ឋកិច្ចជាតិ និងជម្រុញឲ្យមានអំពើហិង្សានានានៅតាមរោងចក្រ
ដោយការញុះញង់ បំផុសបំផុល ទាំងនៅទីជនបទ ក៏ដូចជាទីក្រុង
និងបានប្រើប្រាស់ភាសាលាបពណ៌នយោបាយ ឲ្យខ្មែរស្អប់ខ្មែរ
ឲ្យអ្នកជនបទស្អប់អ្នកទីក្រុង អ្នកក្រស្អប់អ្នកមាន ហើយទីបំផុត
គឺប្រជាពលរដ្ឋ និងកូនចៅប្រជាពលរដ្ឋ ជាអ្នកទទួលរងនូវផលវិបាកដល់ជីវភាពគ្រួសារទាំងមូល។
ទាំងលោក សម រង្ស៊ី និង កឹម សុខា ត្រេកអរណាស់ និងស្វាគមន៍ការផ្អាកជំនួយពីសហរដ្ឋអាមេរិក
ដែលផ្តល់មកប្រជាជនកម្ពុជា។ រាល់បញ្ហា ដែលកើតមាននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ
គឺមេបក្សទាំងពីររូបជាអ្នកបង្កឡើងទាំងអស់។ ដង្ខៅបាតុកម្មទាំងពីរ រីករាយនឹងការធ្វើមាន
ធ្វើបាន ពីការអំពាវនាវឲ្យសហគមន៍អន្តរជាតិដាក់សម្ពាធមកលើរាជរដ្ឋាភិបាល
ដែលកើតចេញពីការបោះឆ្នោត ម្យ៉ាងទៀតពួកគេបានចេញជាលិខិតចំហរ កាលពីសប្តាហ៍កន្លងទៅអំពាវនាវឲ្យក្រុមហ៊ុនដេរខោអាវដេរស្បែកជើងម៉ាកល្បីៗ
និងសហជីពលើពិភពលោក
កុំឲ្យគាំទ្រផលិតផលរបស់កម្ពុជា។
ទង្វើដ៏ឆ្កួតលីលា
ប្រឆាំងផ្កាប់មុខ
ទប់ស្កាត់មិនឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមានជីវភាពកាន់តែប្រសើរបែបនេះ តើសក្តិសម
ជាគណបក្សដែលជួយប្រជាពលរដ្ឋ និងជួយសង្គ្រោះជាតិដែរឬទេ?
ល្បិចកលដ៏កខ្វក់មួយទៀតរបស់បក្សសង្គ្រោះជាតិ ដើម្បីសម្រេចមហិច្ឆតាក្នុងការដណ្តើមអំណាចរបស់ខ្លួន
គឺការប្រើប្រាស់កម្លាំងកម្មករតាមបណ្តារោងចក្រឲ្យចេញធ្វើបាតុកម្ម
កុបកម្មតវ៉ា ដោយយកលេសថាទាមទារតម្លើងប្រាក់ខែទ្វេរដងនៃប្រាក់ខែគោលឲ្យកម្មករ។
ផ្ទុយទៅវិញ ផលវិបាកនៃការធ្វើបាតុកម្មនេះ បានធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចជាតិ
និងចំណូលរបស់កម្មករ ជាពិសេសចំណូលប្រចាំខែរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមជនបទ
ធ្លាក់ចុះដោយ សារតែក្រុមគ្រួសារ ឬសាច់ញាត្តិពួកគេមិនបានចូលធ្វើការ។
តាមរបាយការណ៍ប៉ាន់ស្មានរបស់តំណាងសម្ព័ន្ធនិយោជក និងសមាគមពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា
បានឲ្យដឹងថា ប្រាក់ចំណូលដែលកម្មករបានផ្ញើទៅផ្គត់ផ្គង់នៅឯស្រុក-ភូមិនោះគ្រួសារបានបាត់បង់ជាង៥លានដុល្លារអាមេរិក
និងខាតបង់រាប់សិបលានដុល្លារទៀត ដោយសាររោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាមិនដំណើរការ
ឬមានដំណើរការយ៉ាងលំបាកលំបិន នៅអំឡុងពេលធ្វើបាតុកម្មនោះ។ របាយការណ៍ក៏បានឲ្យដឹងដែរថា ការទាមទារតម្លើងប្រាក់ខែគោលរហូតដល់១៦០ដុល្លារនោះ
គឺអាចប៉ះពាល់ដល់ពិន្ទុនៃការទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគបរទេស ជាពិសេសការបាត់បង់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។
ដូច្នេះ
ប្រជាពលរដ្ឋ កម្មករ កម្មការិនី ទាំងអស់គួរចេះពិចារណា និងមិនត្រូវស្តាប់
ឬជឿលើការញុះញង់របស់មេបក្សប្រឆាំង និងមេសហជីពមួយចំនួន
ដែលជាខ្សែរស្រឡាយនយោបាយ របស់បក្សសង្គ្រោះជាតិនោះទេ។
ពួកគេតែងតែបំផុសថា ធ្វើបាតុកម្ម ដើម្បីផលប្រយោជន៍ប្រជាពលរដ្ឋ
ផលប្រយោជន៍កម្មករ តែធាតុពិត គេឲ្យកម្មករស្រែកតវ៉ា
ពីរឿងបោះឆ្នោតឡើងវិញ
ឬទាមទារឲ្យនាយករដ្ឋមន្ត្រីចុះចេញពីតំណែងទៅវិញ។
នេះគឺជារឿងនយោបាយបំផ្លិចបំផ្លាញជាតិសុទ្ធសាធ!
