ការកើតឡើងនូវរូបមន្តថ្មីពី២ភាគ៣ មក៥០ភាគរយបូក១ នាឆ្នាំ២០០៦កន្លងមក បានបញ្ចប់នូវភាពខ្មៅងងឹតនៃវិបត្តិរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ជាភាពទ័លច្រកផ្នែកនយោបាយដ៏តឹងតែង ដែលធ្លាប់កើតមាន ប៉ុន្តែ រូបមន្តថ្មីនេះ វាបានប្រែក្លាយទៅជាច្រកទ្វានៃការឯកភាពជាតិ និងសុខដុមនីយកម្មក្នុងសង្គមជាតិទាំងមូល។
ឈរលើបរិបទនៃការបង្រួបបង្រួមផ្ទៃក្នុងជាតិ
គឺបានបង្ហាញនូវអំណាចតេជានុភាពប្រាប់ដល់សហគមន៍អន្តរជាតិថា « កម្ពុជា
ជាគំរូនៃការនាំមកនូវសន្តិភាពក្នុងតំបន់អាស៊ីទាំងមូល» ហើយ
រាជរដ្ឋាភិបាលដែលជាអ្នកកាន់ចង្កូតនាវា
បាននិងកំពុងដើរលើមាគ៌ានៃសន្តិភាពនេះ
ប្រកបដោយមោទនភាពក្នុងនាមជាប្រជាជាតិស៊ីវិល័យ
ខណៈដែលប្រទេសជិតខាងកំពុងកើតមាននូវកលយុគ្គ និងកំពុងប្រឈមនូវវិបត្តិចលាចលសង្គម
ប៉ះពាល់ដល់វិស័យសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គម ។
ដូច្នេះ
ការប៉ុនប៉ងជាថ្មីរបស់មេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំង ដែលព្រមានដាក់លក្ខខ័ណ្ឌអោយថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្សកាន់អំណាចត្រូវតែព្រមព្រៀងជាមុនក្នុងគោលការណ៍រូបមន្ត២ភាគ៣
សិន មុននឹងក្រុមអ្នកតំណាងរាស្ត្រពួកគេចូលប្រជុំសភាដើម្បីអនុម័ត
ស្ថាប័ន គជប ជាស្ថាប័នឯករាជ្យ ចូលក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញនោះ
គឺពិតជាចេតនាមិនចង់ដោះស្រាយដើម្បីបញ្ចប់ការខ្វែងគំនិតគ្នានោះទេ ។
បើគេក្រឡេកមើលស្ថានការណ៍នយោបាយកម្ពុជាចុងក្រោយនេះ
នរណាក៏បានដឹងដែរថា សម្តេចតេជោ ហ៊ុន
សែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃកម្ពុជា បានយល់ព្រមធ្វើសម្បទាននយោបាយតាមសំណើរបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ គឺសុខចិត្តដាក់បញ្ចូល គជប ក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ
និងអនុញ្ញាតផ្តល់អោយគណបក្សប្រឆាំងមានស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍
គឺជាសញ្ញាវិជ្ជមាន ដែលគេអាចគិតថា នឹងសម្រួលស្ថាន ការណ៍នយោបាយអោយបានល្អប្រសើរ
ហើយនេះ គឺជាការបង្ហាញនូវគោលបំណងបញ្ចប់ បញ្ហា វិវាទ នយោបាយបង្កទ្បើងដោយគណបក្សមួយនេះ
ដែលបានអូសបន្លាយអស់រយៈពេលជិត ១ ឆ្នាំកន្លងមក ។
ក៏ប៉ុន្តែ
អ្វីដែលនឹកស្មានមិនដល់ គឺឆន្ទៈនយោបាយដែលផ្តួចផ្តើម
និងផ្តល់ឲ្យដោយថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ត្រូវបានមេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិច្រានចោល តាមរយៈការប្រើលេសក្នុងការជ្រើសរើសក្បាលម៉ាស៊ីនគណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោត (គជប) ដោយទាមទារអោយមានសំឡេងសមាជិកសភាអនុម័ត
តាមរូបមន្ត ២ភាគ៣វិញ គឺជាចំណុចខ្ទាស់គ្នា រវាងក្រុមចរចានៃគណបក្សទាំងពីរ ដែលមិនអាចចេញរួចនោះឡើយ។
តើការជ្រើសរើសសមាសភាពដឹកនាំ
គ.ជ.ប ដោយសំឡេងសមាជិកក្នុងសភាចំនួន ២ភាគ៣ ជាចេតនាដោះស្រាយបញ្ហានយោបាយដែរឬទេ?
តើរូបមន្ត ២ភាគ៣ ជាការគិតគូរផលប្រយោជន៍ជាតិ ឬវាគ្រាន់តែជាការដាក់សម្ពាធឲ្យជាប់គាំង
ដើម្បីតថ្លៃផលប្រយោជន៍ជាមួយគណបក្ស ប្រជាជន កម្ពុជា?
ការទាមទាររបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិលើរូបមន្ត
២ភាគ៣ ត្រូវបានក្រុមអ្នកតាមដានស្ថានការណ៍នយោបាយកម្ពុជាមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា
ជាការស្នើសុំដែលផ្ទុយពីច្បាប់ ពោល គឺយោង តាម វិសោធនកម្មច្បាប់កាលពីឆ្នាំ ២០០៦ កន្លងទៅ
ដែលចាំបាច់ក្នុងការជ្រើសរើសក្បាលម៉ាស៊ីនដឹកនាំ ត្រូវតែប្រើប្រាស់សំឡេងដាច់ខាត
៥០ ភាគរយបូក
១។ ម្យ៉ាងវិញទៀត គេនៅចាំបានថា កាលពី ២០០៦ លោក សម រង្ស៊ី ផ្ទាល់
បានធ្វើលិខិតស្នើទៅ សម្តេចក្រុមព្រះ នរោត្តម រណឫទ្ធិ និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា
សុំឲ្យធ្វើវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ពីការអនុម័តសំឡេង ២ភាគ៣ មក
៥០ភាគរយ
បូក ១ វិញ ដែលរូបមន្តថ្មីនេះ បាននាំឲ្យកម្ពុជាគេចផុតពីភាពជាប់គាំងនយោបាយ រហូតមកទល់បច្ចុប្បន្ននេះ។
តើហេតុដូចម្តេច បានជាមកដល់ស្ថានការណ៍ចុងក្រោយនេះ
គណបក្សសង្គ្រោះជាតិបែរជាខ្លាចរូបមន្ត ៥០ភាគរយ បូក ១
ដែលខ្លួនធ្លាប់ជាអ្នកស្នើកាលពីអតីតកាលនោះទៅវិញ?
ការផ្លាស់ប្តូរនូវឆន្ទៈនយោបាយដ៏ក្រឡាប់ចាក់បែបនេះ
គឺបានបង្ហាញនូវពុតត្បុតដ៏អាក្រក់ម្តងហើយម្តងទៀត របស់គណបក្សដែលចាញ់ឆ្នោត
គឺគ្មានអ្វីដែលច្បាស់លាស់ក្នុងការសម្រេចចិត្ត ហើយរឹតតែបង្ហាញពីភាពខ្វះឆន្ទៈនយោបាយក្នុងការបញ្ចប់វិវាទនយោបាយនោះដែរ។
បើបញ្ហាជាតិធ្វើតាមអារម្មណ៍បែបនេះ ការអូសបន្លាយនៃវិវាទ នឹងនៅតែបន្តគ្មានថ្ងៃបញ្ចប់
ហើយប្រទេសជាតិនឹងជួបគ្រោះអន្តរាយដោយសារពួកគេទាំងនោះ ជាក់ជាមិនខានទ្បើយ។
ឆន្ទៈនយោបាយក្នុងការបង្រួបបង្រួមជាតិរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល និយាយដោយឡែក និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និយាយជារួម បានទម្លុះទម្លាយនៃភាពជាប់គាំងជាច្រើនលើកច្រើនសារកន្លង
មក ហើយ ដោយក្នុងនោះរួមមាន ការបង្កើតរាជរដ្ឋាភិបាលចម្រុះរវាងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា
និងគណបក្ស ហ៊្វុន ស៊ីនប៉ិច ការស្នើឲ្យព្រះមហាក្សត្រលើកលែងទោសដល់
សម្តេចក្រុមព្រះ នរោត្តម រណឫទ្ធិ រួមទាំង លោក សម រង្ស៊ី ខ្លួនឯងផងដែរ។
ដូចនេះ
ដើមហេតុនៃការបង្កឲ្យមានការរាំងស្ទះដល់កិច្ចខិតខំក្នុងការចចាររវាងគណបក្សទាំងពីរ
មិនមែនកើតឡើងដោយសារការជំទាស់របស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាលើរូបមន្ត ២ភាគ៣ នោះទេ
គឺពិតជាកើតចេញពីការចាប់បង្ខំទៅលើគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាឲ្យធ្វើការឆ្លើយតប
និងយល់ព្រមទៅលើសំណើដែលផ្ទុយពីច្បាប់ ហើយច្បាប់នេះទៀតសោត
នៅមានតម្លៃជាធរមាន នឹងប្រកបដោយអានុភាពទៀតផង។
នៅលើពិភពលោក
គ្មានប្រទេសណា ដែលគេធ្វើវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញ តាមទំនើងចិត្ត ម្តងយ៉ាងនេះ
ម្តងយ៉ាងនោះឡើយ ហើយក៏គ្មានថ្នាក់ដឹកនាំនៃប្រទេសណាមួយ
ដែលប្រកាន់នូវរបប ប្រជាធិបតេយ្យ ចង់រុញសង្គមក្រោមការដឹកនាំរបស់ខ្លួនដែលពោរពេញដោយសុខសន្តិភាពអោយធ្លាក់ចូលទៅក្នុងវិបត្តិដែរ
គឺមានតែអ្នកនយោបាយបោកប្រាស់តែប៉ុណ្ណោះ ដែលជ្រើសរើសយកវិធីនោះ។
អត្ថបទដោយ: ឧត្តម សក្តិ