Wednesday, August 13, 2014
បទអត្ថាធិប្បាយ៖ ជនបរទេសមួយចំនួនល្ងិតល្ងង់ចំពោះសាលាក្តីខ្មែរក្រហម និងបានបញ្ចេញនូវមតិ ដែលគ្មានតម្លៃទាល់តែសោះសម្រាប់ជនរងគ្រោះ
វាគ្រាន់តែជាវោហារស័ព្ទដែលបានបន្លឺឡើងម្តងម្កាលរបស់ជនបរទេសមួយចំនួន
ដែលតែងតែសម្លឹងមើលក្នុងក្រសែភ្នែកអាក្រក់ជានិច្ច
មកលើគ្រប់បញ្ហារបស់កម្ពុជា បើទោះជាសាលក្រមផ្តន្ទាទោសទៅលើជនជាប់ចោទ២រូប
ដែលជាមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ( ខ្មែរក្រហម ) បានទទួលនូវការសាទរយ៉ាងកក់ក្តៅបំផុតពីពលរដ្ឋកម្ពុជាទាំងមូល
និងពីសហគមន៍អន្តរជាតិក្តី។
ជនបរទេសមួយចំនួនតូចទាំងនេះ យូរៗលឺសំឡេងម្តង
ពួកគេបានតាំងខ្លួនឯងជាអ្នកវិភាគដ៏ជ្រុលនិយមមកពីបច្ចឹមប្រទេស
ដែលបានធ្វើជាគថ្លង់ និងដើរឆ្ងាយហួសពីការពិត នៃព្រឹត្តិការណ៍ជាប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ប្រជាជនកម្ពុជា
និងពិភពលោកទាំងមូល។ តាមរយៈការបញ្ចេញនូវទស្សនៈដ៏ល្ងឹតល្ងង់
និងហាក់ដូចជាបង្កប់ដោយគំនុំ កំហឹង
និងការសងសឹកផ្ទាល់ខ្លួនចំពោះនរណាម្នាក់
ដែលមិនបានឆ្លើយតបទៅនឹងគោលបំណងរបស់ពួកគេក្នុងអតីតកាល។ ពួកគេបានត្អូញត្អែ និងឈឺឆ្អាល លើសពីអារម្មណ៍របស់ពលរដ្ឋកម្ពុជាដែលជាជនរងគ្រោះក្នុងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហមទៅទៀត។
ការប្រកាសសាលក្រម លើសំណុំរឿង០០២/០១ គឺជាព្រិត្តិការណ៍ជាប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រកបដោយអត្ថន័យសម្រាប់យុត្តិធម៌ព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិ
ដែលជាស្នាដៃរបស់អង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញនៃតុលាការកម្ពុជា (អ.វ.ត.ក)
បើទោះជារយៈពេលកន្លងហួសទៅ៣៥ឆ្នាំ ហាក់ដូចជាយូរបន្តិចពិតមែនសម្រាប់ការទន្ទឹងរង់ចាំយុត្តិធម៌ ប៉ុន្តែ
វាបានផ្តល់ឱ្យជនរងគ្រោះនូវការស្ងប់ចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដ ប្រសើរជាងមិនបានផ្តល់ឱ្យសោះ បន្ថែមលើសំណុំរឿង០០១ដែលបានប្រកាសសាលក្រមកាលពីពេលកន្លងមក
។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងអង្គការសហប្រជាជាតិ
បានមូរមាត់គ្នាក្នុងទស្សនៈតែមួយថា មិនត្រូវមាននិទណ្ឌភាពចំពោះឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិធ្ងន់ធ្ងរបំផុតជាដាច់ខាត
និងបានចាត់ទុកសាលាក្តីខ្មែរក្រហម ថាជា
សាលាក្តីមួយដែលបង្កើតបានជាគំរូសម្រាប់ពិភពលោក (
Model Court )។
ផ្អែកតាមស្មារតីនេះ អ.វ.ត.ក បានបង្ហាញថា
ខ្លួនមានសមត្ថភាពជម្រះក្តីដែលមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ និងសម្រេចបានជោគជ័យ
ដោយអនុលោមទៅតាមនីតិវិធីត្រឹមត្រូវ ( Due Process) និងបទដ្ឋានអន្តរជាតិ
(International Standard )។
អំណាចឆន្ទានុសិទ្ធិនៃតុលាការកាត់ទោសមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម
មិនស្ថិតនៅលើបបូរមាត់របស់ក្រុមជនណាមួយឡើយ។
ក្នុងន័យថា គ្រប់ដំណើរការនៃនីតិវិធីក្នុងអង្គជំនុំជម្រះក្តីនៃតុលាការវិសាមញ្ញកម្ពុជា
តាំងពីពេលចាប់ផ្តើម រហូតដល់ថ្ងៃប្រកាសសាលក្រម ទាំងសំនុំរឿង ០០១ លើ
កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ហៅឌុច និងសំនុំរឿង០០២/០១ លើ ខៀវ
សំផន និងនួន ជា គឺបានប្រព្រឹត្តទៅដ៏ត្រឹមត្រូវស្របតាមតាមច្បាប់ និង កិច្ចព្រមព្រៀងរវាងភាគីកម្ពុជា
និងអង្គការសហប្រជាជាតិ ដូចមានចែងនៅក្នុងច្បាប់ស្តីពី ការបង្កើតអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា
ដែលត្រូវបានអនុម័តដោយរដ្ឋសភានៃប្រទេសឯករាជ្យ អធិបតេយ្យ។
បន្ទាប់ពីការប្រកាសសាលក្រមទាំងពីរសំណុំរឿងកន្លងមកនេះ
តម្លៃនៃយុត្តិធម៌ក៏បានផ្តល់ឱ្យដល់ជនកម្ពុជារួចហើយ ដែលយុត្តិធម៌នេះ
វាមិនមែនជាការសងសឹកឡើយ។
ផ្ទុយពីអ្វីដែលជាការពិត
ជនបរទេសដែលបានដើរតួប្រឆាំងកម្ពុជាលើគ្រប់ទិដ្ឋភាព
លោក ប្រេដ អាដាម (Brad
Adams) នាយកប្រតិបត្តិអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស Human
Rights Watch ប្រចាំតំបន់អាស៊ី
បានឆ្លើយតបភ្លាមៗដោយគ្មានហេតុផលច្បាស់លាស់
និងដោយបំពានលើទឹកចិត្តរបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជា
បន្ទាប់ពីសាលក្រមបានផ្តន្ទាទោស អស់១ជីវិត ទៅលើ នួន ជា និង ខៀវ សំផន កាលពីថ្ងៃទី៧
ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៤កន្លងទៅនេះ។
ប្រេដ អាដាម បានផ្តល់កិច្ចសម្ភាសន៍ជាមួយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមួយចំនួនដែលច្រើនតែលំអៀងទៅលើក្រុមប្រឆាំង
ថា « វាមិនមែនជាថ្ងៃដែលគេត្រូវអបអរសាទរទេ » ប្រជាជនកម្ពុជានឹងមិនស្ងប់ចិត្តទេ កាត់ទោសមនុស្សតែ ២-៣ នាក់ ដែលជាអ្នកមានឋានៈខ្ពស់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម
ជនទាំង២នេះចាស់ៗហើយ
ហើយគេអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេរស់នៅដោយសេរីយូរពេកហើយ តុលាការមិនបានកាត់ទោសជនមួយចំនួនទៀត
។
ការទាមទារស្រដៀងគ្នានេះដែរ លោកសាស្ត្រាចារ្យ ជេម ថៃន័រ (James Tyner) នៃសកលវិទ្យាល័យ Kent State រដ្ឋអូហៃយូ បានថ្លែងថា
តុលាការនេះគួរតែកាត់ទោសពួកអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមច្រើនជាងនេះ។ ប៉ុន្តែ
ជេម ថៃន័រ យល់ខុសពីលោក ប្រេដ អាដាម
បន្តិច ត្រង់ថា លោកមានការពេញចិត្តនឹងសាលក្រមតុលាការដាក់ទោសមួយជីវិតមែន
តែលោកហៅសាលក្រមនោះ ថា ដាក់ទោសជនជាប់ចោទតិចពេក និងយឺតពេក។
ការពិត គោលដៅនៃយុត្តិធម៌នៅក្នុងការជំនុំជម្រះក្តី គឺមិនសំដៅលើចំនួននៃជនជាប់ចោទច្រើន
ឬតិចឡើយ។ ការជំនុំជម្រះក្តី គឺសំដៅទៅលើអ្នកទទួលខុសត្រូវពិតប្រាកដដែលបានកំណត់នៅក្នុងដែនយុត្តាធិការរបស់តុលាការជាការសំខាន់ និងសមស្របទៅតាមច្បាប់
និងកិច្ចព្រមព្រៀង។
នៅពេលនេះ យុត្តិធម៌ ត្រូវបានទទួលយកដោយជនរងគ្រោះកម្ពុជា
ដែលយុត្តិធម៌នេះ មិនមែនតុលាការកាត់សេចក្តីទៅលើការសុខចិត្ត
ឬមិនសុខចិត្តរបស់ ប្រេដអាដាម ឬជេម ថៃន័រ ឡើយ។
ផ្ទុយទៅវិញ
អស់លោកទាំងពីររូបក៏គួរគប្បីស្វែងយល់ឱ្យបានច្បាស់អំពីអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា
ដើម្បីបញ្ចៀសបាននូវការបកស្រាយវង្វេងវង្វាន់។ លោកត្រូវដឹងថា តុលាការមានយុត្តាធិការច្បាស់លាស់ក្នុងការជំនុំជម្រះក្តី
គឺ ទី១- ទៅលើ តែអតីតមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់នៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ
និងទី២- ជំនុំជម្រះទៅលើអ្នកទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ក្នុងឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើឧក្រិដ្ឋ នៅចន្លោះពីថ្ងៃទី១៧ មេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ថ្ងៃទី៦
ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៧៩ តែប៉ុណ្ណោះ។
ម៉្យាងវិញទៀត តុលាការមួយមិនមែនជាជាថ្នាំទិព្វសម្រាប់បន្សាបអ្វីៗទាំងអស់ទេ
ប៉ុន្តែវាជា ថ្នាំមួយដ៏សក្តិសិទ្ធ និងអាចជាធាតុផ្សំក្នុងការផ្សះផ្សាផ្លូវចិត្តរបស់ជនរងគ្រោះ
និងធ្វើឲ្យជនរងគ្រោះស្ងប់ចិត្តបានផងដែរ។
ការបង្កើតសាលាក្តីកាត់ទោសមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម គឺមិនមែនដើម្បីបំផ្លាញសន្តិភាពដែលរកបានដោយកម្រនៅកម្ពុជានោះទេ
តែវាជាការចូលរួមពង្រឹងសន្តិភាព គឺជាបញ្ហាអាទិភាពបំផុត។
ដូច្នេះ តុលាការនេះ
បាន និងកំពុងដើរតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការផ្តល់យុត្តិធម៌ និងការថែរក្សា
សន្តិភាពដែលកម្ពុជាមាន។ សន្តិភាពដែលគ្មានយុត្តិធម៌ នោះសន្តិភាពមិនយូរអង្វែងទេ។
ខុសពីការចោទប្រកាន់របស់ លោក ជេម ថៃន័រ គឺចៅក្រម នៃអ.វ.ត.ក មិនអាចអនុវត្តវិធានណាមួយផ្សេងដែលផ្ទុយទៅនឹងច្បាប់ និងនីតិវិធីដែលមានជាធរមានទេ
គឺចៅក្រមធ្វើទៅតាមតែអំណាចឆន្ទានុសិទ្ធិ និងយុត្តាធិការរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។
ចំពោះអ្វីដែលលោក
បានលើកឡើងអំពីការដាក់ទោសជនជាប់ចោទតិចពេក និងយឺតពេក គឺលោកហាក់ដូចជា
ខ្វះលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ជាសាស្ត្រាចារ្យដែលមានចំណេះដឹងជ្រៅជ្រះ នៃសាកលវិទ្យាល័យដ៏ល្បីនៅឯបរទេស ពីព្រោះតែការពុំបានស្រាវជ្រាវ
និងកត់ត្រាទុកនូវព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗជាច្រើន។
ការអូសបន្លាយអស់ពេលយ៉ាងយូរ
ទម្រាំបានដំណើរតុលាការកាត់ទោសមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម គឺមិនមែនជាកំហុសរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាឡើយ
ដោយយោងថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន
និងថ្នាក់ដឹកនាំកម្ពុជាផ្សេងទៀតបានទាមទារឲ្យនាំយកអតីតមេដឹកនាំនៃរបបខ្មែរក្រហមមកជំនុំជម្រះចំពោះអំពើឧក្រិដ្ឋកម្មដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្តភ្លាមៗក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមត្រូវបានផ្តួលរំលំ
ប៉ុន្តែការអំពាវនាវនេះត្រូវបានសហគមន៍អន្តរជាតិធ្វើមិនដឹង
និងបានដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចប្រឆាំងជនរងគ្រោះថែមទៀត។ កម្ពុជាបានធ្វើការជំនុំជម្រះក្តីទៅលើមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមនៅខែសីហា
ឆ្នាំ១៩៧៩ដើម្បីផ្តល់យុត្តិធម៌ជូនដល់ជនរងគ្រោះខ្មែរ តែត្រូវគេបដិសេធ
ម្តងហើយម្តងទៀត។
បើទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ប៉ុន្តែ
នៅក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៨ ក្រោមនយោបាយឈ្នះ‑ឈ្នះ របស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន
បន្ទាប់ពីអង្គការចាត់តាំងខ្មែរក្រហមត្រូវបានផ្តួលរលំ សន្តិភាពក៏បានកើតមានជាបណ្តើរៗ
នៅពេលនោះហើយដែលលោក ហ៊ុន សែន ជាអ្នកដែលផ្តួចផ្តើមគំនិតក្នុងការនាំអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមមកកាត់ទោសចំពោះអំពើឧក្រិដ្ឋដែលពួកគេប្រព្រឹត្តដើម្បីនាំយកនូវការពិត
និងយុត្តិធម៌ជូនដល់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម
និងឈានដល់មានកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយអង្គការសហប្រជាជាតិ។
ដោយមិនបាច់រំលឹកអំពីប្រវត្តិនៃការចរចា
ទម្រាំមានការឯកភាពគ្នា សម្រេចបាននូវ អ.វ.ត.ក យើងទទួលស្គាល់ថា ការផ្តល់យុត្តិធម៌ហាក់ដូចជាយឺត
ប៉ុន្តែ ពលរដ្ឋកម្ពុជានៅមានឱកាសជាច្រើន
បានដឹង បានឮ និងបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកនូវដំណើរការនៃការជំនុំជម្រះក្តីលើគ្រប់ទិដ្ឋភាព
ដែលសវនាការតាំងពីដំបូង រហូតមកដល់ពេលនេះ
មានអ្នកចូលរួមជាច្រើនម៉ឺននាក់ ហើយជាលទ្ធផល តុលាការនេះបានសម្រេចប្រកាសចេញជាសាលក្រមធំៗចំនួន២សំណុំរឿង។
ទាំងអស់នេះ គឺជាជោគជ័យដ៏ធំធេងបំផុតនៃសាលាក្តីខ្មែរក្រហម ដែលវាប្រសើរជាងមិនបានផ្តល់សោះ ។
សាលក្រមទៅលើអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមជាន់ខ្ពស់ ត្រូវបានទទួលការស្វាគមន៍យ៉ាងពេញទំហឹងពីសំណាក់គ្រប់មជ្ឈដ្ឋានជាតិ
និងអន្តរជាតិ ជាពិសេស សហរដ្ឋអាមេរិក សហភាពអ៊ឺរ៉ុប និងអង្គការសហប្រជាជាតិ។
លោក John Kerry រដ្ឋមន្ត្រីការបទេសសហរដ្ឋអាមេរិក ភ្លាមៗនោះ បានថ្លែងកោតសរសើរ
ចំពោះសាលក្រម នៃសាលាក្តីកាត់ទោសមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម ថា
ជាការកាត់ក្តីប្រវត្តិសាស្ត្រ។ លោក John Kerry បានបន្តថា
ខ្ញុំមានកិត្តិយសណាស់ ដោយមានប្រវត្តិជាអ្នកចូលរួមជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាក្នុងការបង្កើតសាលាក្តីនេះឡើង។
ដោយឡែក ក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមរិកប្រចាំកម្ពុជា
ក្រៅពីការស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្តៅចំពោះសាលក្រមកាត់ទោស នួន ជា និងខៀវ
សំផន ក៏បានថ្លែងអំណរគុណផងដែរដល់ចៅក្រម និងមន្ត្រីទាំងអស់ នៃ អ.វ.ត.ក
ដែលបានធ្វើការងាររបស់ខ្លួនដ៏មោះមុតក្នុងមូលហេតុ « យុត្តិធម៌ »
និងបានផ្តល់នូវក្តីសង្ឃឹមថា សាលក្រមនេះ អាចនឹងផ្តល់ជាវិធានការណ៍
ដើម្បីសន្តិភាព និងយុត្តិធម៌ជូនដល់ក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះ ។
ជនរងគ្រោះកម្ពុជា បានស្រែកទ្រហោយំដោយក្តីរំភើប
បន្ទាប់ពីមានការសម្រេចសេចក្តីប្រកបដោយភាពយុត្តិធម៌នេះ។ ពលរដ្ឋខ្មែរបានអស់ចិត្តចំពោះការជំនុំជម្រះក្តីលើអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម
ជាមួយការផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ដែលជាទោសធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។
ក្នុងបរិបទនេះ គេមើលឃើញថា
មជ្ឈដ្ឋានអន្តរជាតិនានា ជាពិសេស ពលរដ្ឋខ្មែរ បានយល់ច្បាស់ជាង ប្រេត អាដាម ដោយពលរដ្ឋខ្មែរបានដឹងថា
តុលាការខ្មែរក្រហមធ្វើការជំនុំជម្រះក្តី តែទៅលើជនពីរជំពូកប៉ុណ្ណោះគឺអតីតមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់នៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ
និងអ្នកទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ក្នុងឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរ
ហើយតុលាការនេះនឹងមិនធ្វើការជំនុំជម្រះក្តី លើគ្រប់អតីតខ្មែរក្រហមទាំងអស់ឡើយ
រួមទាំងកូនចៅ និងមិត្តភក្តិរបស់ជនទាំងពីរជំពូកនេះ។
សាលក្រមសំណុំរឿង ០០២/០១ ប្រឆាំងនឹងជនជាប់ចោទជាអតីតមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ នៃរបបខ្មែរក្រហមបានផ្តល់នូវសារប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនសម្រាប់មនុស្សជាតិ
ជាពិសេសសម្រាប់ជនរងគ្រោះដោយរបបខ្មែរក្រហម។ សាលក្រម បានចូលរួមក្នុងការផ្សះផ្សាផ្លូវចិត្តជនរងគ្រោះ
និងការផ្សះផ្សាជាតិ ផ្តល់យុត្តិធម៌ និងក៏បានចូលរួមផងដែរក្នុងការស្វែងរកការពិតនៃប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា។
យុត្តិធម៌តែមួយមិនអាចឆ្លើយតបទៅនឹងក្តីសង្ឃឹមរបស់ជនរងគ្រោះទាំងអស់ទេ ប៉ុន្តែ យុត្តិធម៌បានចូលរួមក្នុងការផ្សះផ្សាជាតិទាំងមូល
ឱ្យធានាបាននូវ សុខសន្តិភាព និងស្ថិរភាពនយោបាយ ។
ម៉្យាងវិញទៀត តុលាការមួយមិនមែនជាថ្នាំទិព្វសម្រាប់បន្សាបអ្វីៗទាំងអស់ទេ
ប៉ុន្តែ វាជាថ្នាំមួយដ៏សក្តិសិទ្ធដែលបានរួមផ្សំក្នុងការផ្សះផ្សាផ្លូវចិត្តរបស់ជនរងគ្រោះ
និងធ្វើឲ្យជនរងគ្រោះស្ងប់ចិត្ត។
ដូច្នេះ ទស្សនៈដែលបានលើកឡើងដោយខុសឆ្គងរបស់ប្រេត
អាដាម និង ជេម ថៃន័រ គឺគ្រាន់តែជាវោហារស័ព្ទបន្លឺឡើងដោយខ្វះការទទួលខុសត្រូវ
និងក្នុងនាមជាជនបរទេសដែលខ្វះលក្ខណៈតក្កវិជ្ជាតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ វាមិនបានឆ្លុះបញ្ចាំង
ឬក៏តំណាងឱ្យមតិរបស់ជនរងគ្រោះខ្មែរឡើយ។
ដោយមើលឃើញនូវភាពល្ងឹតល្ងង់ទាំងអស់នេះ
ពួកគេគួរគប្បីបញ្ចប់នូវវប្បធម៌ជ្រៀតជ្រែកចូលកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់កម្ពុជាដែលជារដ្ឋឯករាជ្យ
អធិបតេយ្យ ហើយត្រូវតែបញ្ឈប់នូវការធ្វើអាជីវកម្មនៅលើគំនរទឹកភ្នែករបស់ប្រជាជនកម្ពុជា
ដែលនៅសល់ពីការកាប់សម្លាប់នៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍កម្ពុជាប្រជាធិតេយ្យតទៅទៀត៕
អត្ថបទដោយ៖ ស៊ាន គឹមសុន
Subscribe to:
Posts (Atom)