មកដល់តំណាក់កាលបច្ចុប្បន្ននេះ មេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ស្ទើរតែអស់ផ្លូវ ឬ (សេណារីយ៉ូនយោបាយ) ដែលមានបរទេសមួយចំនួនបានគូសវាសពីក្រោយឲ្យដើរទៅហើយ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែចិញ្ចឹមចិត្តបង្កឲ្យមានចលាចលក្នុងសង្គមតាមគ្រប់រូបភាពដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអ្នកដែលគូសវាសនោះ និងប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួននៅមើលឃើញថា បក្សខ្លួននៅមានសម្លេង និងបន្តធ្វើឲ្យមានការរាំងស្ទះដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសជាតិដោយមិនរាថយ។
ចេតនានាំគ្រោះសម្រាប់ជាតិដោយគណបក្សប្រឆាំង ក៏មានការឃុបឃិតគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតផងដែរជាមួយអង្គការសមាគម និងសហជីពមួយចំនួន
ដើម្បីជាជំនួយកម្លាំងក្នុងការបង្កការតវ៉ាតាមគ្រប់រូបភាព ជាលក្ខណៈពហុវិស័យ
(បានន័យថា តួអង្គម្នាក់ពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះ ឃើញចេញមុខតវ៉ាស្ទើរគ្រប់រឿង
និងគ្រប់ជំនាញ) នៅពេលមានការប្រមូលផ្តុំឃើញមុខគ្រប់ពេល គ្រប់ទីកន្លែង។
សកម្មភាពរបស់ក្រុមប្រឆាំង មានដូចជា ការប្រកាសកៀងគរប្រជាពលរដ្ឋឱ្យមកធ្វើមហាបាតុកម្ម ញុះញង់កម្មករឲ្យទាមទារតម្លើងប្រាក់ខែតាមចំនួនខ្ពស់ដែលគេចង់បាន
ហើយថ្មីៗនេះប្រកូកប្រកាសប្រមែរប្រមូលសកម្មជនរបស់ខ្លួន បានមួយចំនួនតូចមកធ្វើជាសមាជ
នៅទីស្នាក់ការរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែ ដោយនៅពេលនោះ ឃើញថា ចំនួនអ្នកគាំទ្រមានចំនួនតិចតួចពេក
មេបក្សប្រឆាំង សម រង្ស៊ី ក៏បញ្ជាឲ្យលើកវេទិកាមកដាក់នៅកណ្តាលផ្លូវជាតិ
ដើម្បីឲ្យមានការកកស្ទះចរាចរណ៍
បង្ហាញថាអ្នកចូលរួមក្នុងសមាជនោះមានចំនួនច្រើន។
ដើម្បីបន្តការំខានដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ
ក្រុមបក្សប្រឆាំងបន្តបង្កើតឲ្យមានជាកូនខ្យល់តូចៗ
ដើម្បីជាឈ្នាន់បញ្ឆេះឲ្យមានអំពើហិង្សារវាងអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច
និងអ្នកតវ៉ា ដើម្បីបំពងសម្លេង។ ការចិញ្ចឹមឲ្យមានកូនខ្យល់បក់
ដើម្បីបញ្ឆេះចលនាឡើងវិញនេះ ត្រូវបានដើរតួដោយលោកស្រី មួរ
សុខហួរ ក្នុងការធ្វើការប្រមូលផ្តុំមនុស្សបួន ទៅដប់នាក់ នៅក្បែរៗទីលានប្រជាធិបតេយ្យ
ជារៀងរាល់ព្រឹក។ ពួកគេគ្មានជំនាញក្នុងការចុះទៅជួយច្រូតស្រូវ
ឬចុះទៅជួយដកស្ទូងប្រជាពលរដ្ឋទេ តែបើជំនាញបក់ដៃប្រកូកប្រកាសមកធ្វើបាតុកម្ម
ទើបជាជំនាញរបស់មេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ។
ការធ្វើឲ្យមានអស្ថេរភាពសង្គមនេះ បានធ្វើឲ្យមានការប៉ះពាល់បន្តិចបន្តួចផងដែរដល់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ
និងចំណូលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសចំណូលរបស់គ្រួសារប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមជនបទ ដោយសារតែក្រុមគ្រួសារ ឬសាច់ញាត្តិដែលមកធ្វើការនៅទីក្រុង
មិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបំពេញការងារ
ដោយត្រូវបានក្រុមសកម្មជនរបស់បក្សសង្គ្រោះជាតិ បង្ខំឲ្យចេញមកប្រមូលផ្តុំធ្វើបាតុកម្ម
ជាមួយបក្សខ្លួន។
ឮការបង្កនូវចលាចលគ្រប់បែបយ៉ាងនេះ បានធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ
ជាពិសេសអាជីករលក់ដូរ
មានការធុញទ្រាន់នឹងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិជាខ្លាំង។ ក្រុមអ្នកវិនិយោគ
និងប្រជាពលរដ្ឋ បានទម្លាក់កំហុសទាំងស្រុងទៅលើគណបក្សប្រឆាំង
ពីព្រោះបក្សមួយនេះបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សង្វាក់ផលិតកម្ម
និងផលិតផលវាយនៈភ័ណ្ឌដែលត្រូវនាំចេញដែលមានទំហំទឹកប្រាក់រហូតដល់រាប់លានដុល្លារ។
ជាក់ស្តែង ការវាយតម្លៃរបស់ក្រសួងមហាផ្ទៃដែលបានផ្សាយនៅថ្ងៃទី២៦
ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៤ ឲ្យដឹងថា ការខូចខាតទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ និងឯកជន
នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងបណ្តាខេត្តមួយចំនួន មានចំនួន ៧,៦លានដុល្លារ
ដែលក្នុងនោះការខូចខាតនៅរាជធានីភ្នំពេញ មានទៅដល់ជាង ៧,៥លានដុល្លារ។ ចំណែកការខូចខាតនៅរោងចក្រកាត់ដេរ
ដោយសារកូដកម្ម បាតុកម្មទាមទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលរបស់កម្មករវិញ
មានចំនួនប្រមាណ ៧២លានដុល្លារ ក្នុងនោះរួមមាន ការខូចខាតទ្រព្យសម្បត្តិ
១៧,២លានដុល្លារ
ខូចសង្វាក់ផលិតកម្ម ៤៦,២លានដុល្លារ ខូចសម្ភារៈផ្សេងៗចំនួន
៨,៧លានដុល្លារ។
ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនេះ គឺស្របគ្នាទៅនឹងការព្យាករណ៍
របស់ធនាគារអភិវឌ្ឍអាស៊ី ( ADB ) ដែលថា
កំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសកម្ពុជា នៅឆ្នាំ២០១៤នេះ នឹងធ្លាក់ចុះតិចតួច គឺមកនៅត្រឹម
៧% បើប្រៀបធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៣ ដែលមាន ៧,២%។
ដូច្នេះ ការថមថយនេះ គឺពិតជាបណ្តាលមកពីភាពមិនច្បាស់លាស់នៃឆន្ទៈនយោបាយបច្ចុប្បន្នរបស់បក្សប្រឆាំង និងនយោបាយខុសឆ្គងកន្លងមករបស់បក្សនេះ
ដែលបានដឹកនាំកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរឲ្យមកធ្វើបាតុកម្មយ៉ាងពិតប្រាកដ
ហើយមកដល់ពេលនេះប្រជាពលរដ្ឋ កាន់តែអស់ជំនឿ ទៅលើគណបក្សប្រឆាំងមួយនេះ
ខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះផលវិបាកគឺ ធ្វើឲ្យកំណើនសេដ្ឋកិច្ចមានការថយចុះ
បង្កភាពវឹកវរក្នុងសង្គម រំខានការរកស៊ីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខាតបង់នូវប្រាក់ចំណូល
ហើយទីបំផុតបានធ្វើឲ្យជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋកាន់តែក្រីក្រទៅវិញ។
តាមពិត បើពិនិត្យឲ្យស៊ីជម្រៅទៅ គឺគណបក្សសង្គ្រោះជាតិទៅវិញទេ ដែលត្រូវទទួលរងនូវការខាតបង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ
ពីព្រោះប្រជាប្រិយភាពរបស់បក្សប្រឆាំងមួយនេះ
កាន់តែមានអ្នកគាំទ្រតិចទៅៗ ពីមួយថ្ងៃ ទៅមួយថ្ងៃ។ ម្យ៉ាងទៀត
ការតវ៉ារបស់ពួកគេ ក៏កាន់តែឥតន័យ ដោយសារសំណើផ្សេងៗរបស់ពួកគេស្នើឲ្យសហគមន៍អន្តរជាតិ
ដាក់ការគាបសង្កត់មកលើរាជរដ្ឋាភិបាលដែលកើតចេញពីការបោះឆ្នោតដោយស្របច្បាប់
កាន់តែគ្មានប្រសិទ្ធិភាព។ មូលហេតុ សំខាន់
និងធំបំផុតដែលនាំឲ្យគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ខាតបង់មួយទៀត
គឺការសន្យាជ្រុលហួសហេតុ ដែលធ្វើឲ្យគណបក្សប្រឆាំងនេះកាន់តែជាប់ផុងជាមួយនឹងពាក្យសន្យារបស់ខ្លួនចំពោះមុខប្រជាពលរដ្ឋ។
ដូច្នេះ
ទោះបីជាក្រុមមេដឹកនាំ គណបក្សប្រឆាំង ចិញ្ចឹមចិត្ត ខិតខំប្រឹងប្រែង ព្យាយាមម្តងហើយម្តងទៀត ដើម្បីបង្កនូវអស្ថេរភាពសង្គម
តាមរយៈការកៀងគរប្រជាពលរដ្ឋឲ្យមកចូលរួមការប្រមូលផ្តុំជាមួយខ្លួន
តាមរូបភាពផ្សេងៗ ដូចជាសមាជ ឬបាតុកម្ម ឬការប្រមូលផ្តុំនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យយ៉ាងណា
ក៏រហូតមកដល់ពេលនេះ សហគមន៍ជាតិ និងអន្ដរជាតិ នៅតែយល់ឃើញថា
ទង្វើរបស់គណបក្សប្រឆាំងគឺជារឿងអត់ប្រយោជន៍ ពីព្រោះដំណើរការរបស់ប្រទេស
ទាំងស្ថាប័ននីតិបញ្ញត្តិ និងស្ថាប័ននីតិប្រតិបត្តិ
ជាពិសេសមន្ត្រីរាជការតាមក្រសួងមន្ទីរនានា និងគ្រឹៈស្ថានសិក្សានានា
កំពុងដំណើរការជាប្រក្រតី។
សហគមន៍អន្តរជាតិ
តែងតែលើកអនុសាសន៍ជារឿយៗហើយថា សូមឲ្យបក្សប្រឆាំងមួយនេះធ្វើការតវ៉ាក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃច្បាប់
មានន័យថា ធ្វើការតវ៉ាក្នុងនាមជាអ្នកតំណាងរាស្ត្រស្របច្បាប់នៅក្នុងវេទិកានៃរដ្ឋសភា ដោយមិនត្រូវធ្វើការតវ៉ាតាមចិញ្ចើមថ្នល់បែបនេះឡើយ
ព្រោះ ដំណោះស្រាយនយោបាយ គឺមានតែការចរចា តាមបែបនយោបាយប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯការតវ៉ានៅតាមដងផ្លូវមិនមែនជាដំណោះស្រាយល្អ
ដែលនាំទៅរកភាពជោគជ័យសម្រាប់ការរីកចំរើននៃសង្គមជាតិ
និងលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋឡើយ។
ដូច្នេះ យុទ្ធនាការអ្វីក៏ដោយ
ប្រសិនបើធ្វើឡើងក្រៅរង្វង់ច្បាប់
និងមានចេតនាបំរើផលប្រយោជន៍នយោបាយសួនតួ ដោយមិនគិតអំពីផលវិបាក
និងការខូចខាតអន្តរាយដល់សង្គមជាតិហើយនោះ មានតម្លៃស្មើនឹងពួកគេ បាន
និងកំពុងបាចអង្កាមបញ្ច្រាសខ្យល់យ៉ាងនោះឯង ពីព្រោះ
អំពើអាក្រក់របស់ក្រុមអ្នកប្រព្រឹត្ត ដូចទង្វើរបស់បក្សប្រឆាំងសព្វថ្ងៃ
គឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកគេចំពោះមុខប្រជាពលរដ្ឋ
នៅពេលដែលផលប្រយោជន៍ជាតិទាំងមូលត្រូវបានបំផ្លាញដោយស្នាដៃពួកគេទាំងនោះ៕
អត្ថបទដោយ៖
ពង្ស សុក្រិត្យ
