ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់នូវនិន្នាការកាន់តែកើនឡើងចំពោះអស់លោក ក្នុងការប្រើប្រាស់ពាក្យ «ចាំតែប្រថាប់ត្រា» នៅពេលសំដៅទៅលើសកម្មភាពរបស់ស្ថាប័នសភាជាប់ឆ្នោតរបស់កម្ពុជា ជាពិសេសនៅលើចំណងជើងអត្ថបទនានាថា ៖ ព្រឹទ្ធសភា ឬ សភាជាតិ ជាស្ថាប័ន «ចាំតែប្រថាប់ត្រា» លើច្បាប់នេះ ឬ លើច្បាប់នោះ ដែលស្នើឡើងដោយរដ្ឋាភិបាល។
នេះគេមិនអាចនិយាយថា ជាការប្រើពាក្សកាត់ៗ បែបសន្សំសំចៃក្រដាស់នោះទេ ឧទាហរណ៍ ៖ ការប្រើពាក្យ «អនុម័ត-Passes» ចំណាយក្រដាស់តិចជាងការប្រើពាក្យ «ចាំតែប្រថាប់ត្រា – Rubber stamps» នោះទេ។ ការដែលអស់លោកប្រើពាក្យនោះ គឺវាពាក់ព័ន្ធទៅនឹងន័យ ដែលអស់លោកមានចេតនាប្រើ គឺអស់លោកចង់បានន័យថា ស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិរបស់កម្ពុជា ដែលអនុម័តច្បាប់នានានោះ គឺគ្រាន់តែធ្វើអ្វីតាមតែរដ្ឋាភិបាលប្រាប់ប៉ុណ្ណោះ។
ជាការពិតណាស់ រដ្ឋាភិបាលជាអ្នកធ្វើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ និងស្នើច្បាប់ ដែលត្រូវអនុម័តដោយស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិ ដែលគ្រប់គ្រងដោយគណបក្សមានសំឡេងភាគច្រើន។
ក្នុងន័យនេះ ខ្ញុំមើលទៅឃើញអ្នកសរសេរ ឬ អ្នកនិពន្ធនាយករបស់អស់លោក សុទ្ធតែជាអ្នករស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយូរអង្វែងមកហើយ អាចពួកគេភ្លេចបែបបទ ច្បាប់ទម្លាប់អ្វីៗដែលពិភពលោកកំពុងដំណើរការ។ ឆ្លៀតឱកាសនេះ ខ្ញុំក៍អាចធានាចំពោះអស់លោកបានថា វាជារឿងធម្មតាពេកហើយ ចំពោះស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិដែលត្រូវអនុម័តសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ ដែលស្នើឡើងដោយរដ្ឋាភិបាល ហើយក៏ជាការធម្មតាដែរ ដែលក្នុងនោះរដ្ឋាភិបាលមានមតិភាគច្រើននៅក្នុងសភា។ និយាយឱ្យខ្លី ស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិនេះ ក៍ជាអ្នកអនុមតិលើការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលនេះដែរ។
ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរថា មានប្រទេសណាខ្លះដែលមានប្រព័ន្ធស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិ ដែលមានក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានដូចពួកអស់លោក ដែលលើកថា ការអនុម័តច្បាប់នានា នៅប្រទេសនោះៗ ស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិ ជាស្ថាប័ន «ចាំតែប្រថាប់ត្រា» ប៉ុណ្ណោះ។
នេះជាការមហន្តរាយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ចំពោះអ្នកអានកាសែតរបស់ពួកអស់លោក ដែលពួកគាត់មិនបានដឹងថា ក្រុមអ្នកសរសេររបស់អស់លោក បានឃ្លាតខ្លួនដ៏យូរលង់ពីសភាពការណ៍ពិតរបស់លោកខាងលិច ដែលពួកគាត់អាចសន្និដ្ឋានថា ស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិនៅកម្ពុជា បានបង្ហាញពីភាពលម្អៀង បើប្រៀបធៀបទៅនឹងការស្រមើស្រមៃ ដែលថា ប្រព័ន្ធអភិបាលកិច្ចនៅលោកខាងលិច មានឧត្តមភាពខ្ពស់៕
Opinion៖ Memo to Cambodian English-language newspapers Subject: “Rubber stamping”
I have noticed an increasing tendency for you to use the term “rubber stamp” when referring to actions by Cambodia’s elected parliamentary bodies, especially in headlines: the Senate or National Assembly “rubber stamps” this or that law proposed by the government.
This cannot be merely an editorial convenience – to save space, for example: the word “passes” takes up less space than “rubber stamps”. The implication of the phrase you use is that the body in question does not really consider the subject before it, but simply does what it is told by the government.
Of course, it is true that laws proposed by the government are almost certain to be passed by the legislative bodies in which the governing party has a majority.
But your writers and editors seem to have been resident in Cambodia for so long that they have forgotten what the rest of the world is like. I can assure you that it is quite a normal thing for elected parliaments to pass measures proposed by the government if, as is usual, the government party has a majority in the parliament. The parliament elects the government, after all.
I do not know of any country with a parliamentary system where the press normally refers to the passage of government legislation as “rubber stamping”.
There is thus a danger that your readers, who may be unaware of your writers’ long separation from reality in the West, might conclude that the apparent belittling of Cambodia’s legislative bodies reflects a bias regarding the imagined superiority of Western governance systems.
By Allen Myers
No comments:
Post a Comment