ខណៈដែលគណបក្សគ្រប់គ្រងអំណាច និងគណបក្សប្រឆាំងបានព្រមព្រៀងគ្នា
នៅលើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់មួយ កាលពីចុងខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៥
ប្រជាជនកម្ពុជាភាគច្រើនបំផុត មានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ ដោយហេតុថា
ការខ្វែងគំនិតគ្នានៅលើនីតិវិធីការបោះឆ្នោត
ដែលបានអូសបន្លាយយ៉ាងយូរនោះ ហាក់បានឈានដល់ការត្រូវរូវគ្នាហើយ។
ប៉ុន្ដែរឿងនេះ ពុំមែនគ្រប់គ្នាចេះតែចុះសម្រុងនោះទេ។
ព្រោះថា ក្នុងរយៈពេលមិនដល់៤៨ម៉ោងផងនោះ
ក្រុមអ្នកដែលគេហៅថា «ក្រុមអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល NGOs»
ដែលបានធ្វើកិច្ចប្រតិបត្តិការក្រោមឈ្មោះ
«សម្ព័ន្ធកំណែទម្រង់ការបោះឆ្នោត» ដែលហៅកាត់ថា «អៀរ៉ា-ERA»
បានធ្វើការវាយប្រហារមកលើការរៀបចំឲ្យមាន
«កិច្ចពិភាក្សា» ជាសាធារណៈមួយ
ទៅលើកិច្ចព្រមព្រៀងកំណែទម្រង់ការបោះឆ្នោត
ដើម្បីពួកនេះបានចំណេញខាងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។
ព្រឹត្តិការណ៍នេះបានរៀបចំឡើងកាលពីថ្ងៃច័ន្ទ ទី០២ ខែមីនា។
មួយសប្ដាហ៍ក្រោយមក ក្រុម NGOs ដដែលនេះ
បានធ្វើពហិការមិនចូលរួមសិក្ខាសាលាស្ដីអំពីសេចក្ដីព្រាងសេចក្ដី
ស្នើច្បាប់
ដោយត្អូញត្អែរថាពួកគេមិនបានទទួលជាមុននូវសេចក្ដីព្រាងនោះ
រហូតដល់ថ្ងៃសៅរ៍ ទី០៧ ខែមីនា។
រឿងនេះយើងត្រូវលើកជាសំណួរថា៖ តើ ERA
រិះគន់សេចក្ដីព្រាងច្បាប់
ដោយខ្លួនពិតជាមិនបានដឹងថាវាមានខ្លឹមសារយ៉ាងដូចម្តេច
ឬក៏ពួកគេភូតកុហក នៅពេលដែលពួកគេនិយាយថា
«មិនបានដឹងអំពីខ្លឹមសារនៃសេចក្ដីព្រាងសេចក្ដីស្នើច្បាប់នេះរហូត
ដល់ថ្ងៃទី០៧ ខែមីនា?»
ការពិត ទោះបីជាក្រុមអង្គការ NGOs-ឈានមុខ របស់ ERA
ទាំងនេះ បានរិះគន់ពីបទប្បញ្ញត្តិមួយចំនួន នៅក្នុងសេចក្ដី
ព្រាងច្បាប់នេះក៏ដោយ អ្វីដែលពួកគេអាក់អន់ចិត្តនោះ
គឺគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងគណបក្សសង្រ្គោះជាតិ
«មិនបានរួមបញ្ចូលពួកគេជាដៃគូស្មើភាពគ្នា» ក្នុងការចរចា នោះទៅ
វិញទេ។
គួររំឭកថា វាកើតមានឡើងជាច្រើនលើកមកហើយ តាំងពីដើមរៀងមក ចំ
ពោះការថ្នាំងថ្នាក់ ការមិនពេញចិត្តបែបនេះ។
ក្រុម NGOs របស់សម្ព័ន្ធ ERA បានចាត់ទុកខ្លួនថា
ជាអ្នកមានចំណេះដឹង ពិសេសអំពីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និងការបោះ
ឆ្នោត។ បន្ទាប់ពីការបោះឆ្នោតសកល ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣
ពួកគេបានចេញផ្សាយនូវកូនសៀវភៅមួយ
ក្នុងបំណងបង្ខូចដំណើរការនៃការបោះឆ្នោត។
គម្រោងរៀបចំកូនសៀវភោះនេះ
ត្រូវបានផ្ដល់មូលនិធិដោយអង្គការវិទ្យាស្ថានជាតិប្រជាធិបតេយ្យ
(NDI)
ដែលជាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលក្លែងក្លាយមួយ ចេញមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក
ដែលការពិតអង្គការនេះបានទទួលមូលនិធីពីរដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក
ទាំងស្រុង។ កូនសៀវភៅស្ដីពីការបោះឆ្នោតរបស់ ERA
បានចោទប្រកាន់យ៉ាងងងឹតងងល់
ដែលរៀបចំឡើងក្នុងគោលបំណងគាំទ្រការអះអាងរបស់គណបក្សសង្រ្គោះ
ជាតិ ថាការបោះឆ្នោតនោះមានការលួចបន្លំ
ដោយបានប្រើប្រាស់នូវទឡ្ហីករណ៍មិនសមហេតុសមផលនានា
មិនចុះសម្រុងនឹងគ្នា។
(សម្រាប់ព័ត៌មានលម្អិតពាក់ព័ន្ធនឹងការលើកឡើងរបស់ខ្ញុំនេះ
សូមចូលទៅអាននូវគេហទំព័រ៖
https://letters2pppapers.wordpress.com/2013-election-pamphlet/)។ ប៉ុន្តែក៏វានៅតែជាការខិត
ខំតាំងចិត្តដើម្បីធ្វើឲ្យអ្វីមួយ បែបលក្ខណៈ «ធ្វើនំអត់ម្សៅ»
ហើយអង្គការ NGOs របស់សម្ព័ន្ធ ERA ទាំងនេះ
គិតថានឹងទទួលបាននូវការតបស្នងសងគុណមកវិញពីគណបក្សសង្រ្គោះជាតិ។
ដូច្នេះ នៅពេលដែលគណបក្សសង្រ្គោះជាតិមិនបានផ្ដល់ឲ្យ ERA
នូវ «សិទ្ធិវេតូ» ជាក់ស្ដែងមួយ លើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយគណបក្ស
ប្រជាជនកម្ពុជា មេដឹកនាំ NGOs ទាំងនោះគិតថា
ពួកគេចាញ់បោកគណបក្សសង្រ្គោះជាតិ។ [វាគ្មានន័យអ្វីទាល់តែសោះ
ដែលថាការទាមទារខាងលើ មិនត្រូវបានលើកយកមក «ពិភាក្សា»។
ការចរចាតាំងពីដើមដល់ចប់ ហើយអ្វីដែលត្រូវគ្នា
និងអ្វីដែលមិនត្រូវគា្ន
បានលើកជារឿយៗនៅក្នុងប្រព័ន្ធសារព័ត៌មាន
រីឯទស្សនៈលើបញ្ហាទាំងឡាយរបស់ក្រុមអ្នកដឹកនាំ NGOs ទាំងនោះ
ដែលបានចេញផ្សាយដោយសារព័ត៌មាននោះ គេ អាចសន្មត់ថា
ពួកគេអាចនឹងផ្តល់ទស្សនៈពួកគេឲ្យទៅគណបក្សណាមួយដឹងរួចទៅហើយ
ដែរ។
រឿងរ៉ាវនេះ លើសអ្វីដែលគេគឹតថាពួកគេ «ត្រូវបានគេបោកប្រាស់» នោះ
មេអ្នកដឹកនាំអង្គការ NGOs ទាំងនេះច្បាស់ជាមានអារម្មណ៍ថា
ពួកគេបានទទួលរងនូវការគំរាមកំហែង។
ព្រោះថា ប្រសិនបើសមាជិកនៃរដ្ឋសភា និងព្រឹទ្ធសភាបានពិភាក្សា
ជជែកវែកញែកគ្នា
និងអនុម័តច្បាប់ណាមួយ ដូចធ្លាប់មាននៅប្រទេសនានាលើពិភពលោក
ដែលមានប្រព័ន្ធនយោបាយសភានិយម តើនោះវាមិនបានន័យថា អង្គការ NGOs
ដែលបានចំណាយពេលប្រមាណ ២ទសវត្សន៍ចុងក្រោយនេះ
ដែលបានលើកតម្កើងខ្លួនឯងថាមានតួនាទីជា «អ្នកឃ្លាំមើល»
ទៅលើសកម្មភាពរដ្ឋាភិបាល វានឺងទៅជាយ៉ាងណាទៅវិញ?
ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាល និងគណបក្សប្រឆាំង
អាចយល់ស្របគ្នាលើដំណើរប្រព្រឹត្តទៅនៃការបោះឆ្នោត
និងនៅលើច្បាប់ផ្សេងៗទៀត គេនឹងយល់ថា
គេមិនត្រូវការ «អ្នកឃ្លាំមើល» ទៀតទេ។
សូម្បីអ្នកដែលធ្លាប់បានផ្ដល់មូលនិធិដល់អង្គការ NGO ទាំងនេះ
ក៏អាចនឹងចាប់ផ្ដើមគិតបែបនេះដែរ។
ហើយអ្វីដែលកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៅទៀតនោះគឺថា
គេមើលឃើញថាគណបក្សសង្រ្គោះជាតិបានឯកភាពទៅលើបទប្បញ្ញត្តិដែលថា
អង្គការ NGOs មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យវាយប្រហារលើគណបក្សនយោបាយណា
មួយក្នុងអំឡុងពេលយុទ្ធនាការបោះឆ្នោត។
ដូចនេះប្រសិនបើមានអង្គការបរទេស
និងរដ្ឋាភិបាលបរទេសណាមួយ មិនផ្ដល់ជំនួយដល់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិ
បាលក្នុងការវាយប្រហារលើគណបក្សដែលគេមិនចូលចិត្ត
ពួកគេទាំងនោះអាចនឹងប្ដូរជំនួយរបស់ពួកគេពីអង្គការ
NGOs ទាំងនោះ
ទៅអង្គការណាមួយដែលគេអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើការរិះគន់ឧទាហរណ៍លើគណបក្ស
ណាមួយផ្សេងទៀត។
ប៉ុន្ដែអ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍បំផុតទៅលើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់
មេដឹកនាំក្រុមសម្ព័ន្ធ ERA ទាក់ទងទៅនឹងច្បាប់បោះឆ្នោតនោះ
គឺការសន្មត់របស់ពួកគេថា ពួកគេមានសិទ្ធិ
(ដែលអ្នកបោះឆ្នោតខែ្មរស្ទើរតែគ្រប់រូបមិនទទួលដឹងឮ)
ដែលទាមទារឲ្យសមាជិករដ្ឋសភាទទួលយកការណែនាំរបស់ពួកគេ។
នេះវាហាក់ដូចជាពួកគេគិតថា កម្ពុជាមានសភាបី៖
«រដ្ឋសភា» «ព្រឹទ្ធសភា» និង »សភាអង្គការ NGOs»។
ជាសំណាងល្អ ការគិតរបស់ពួកគេ គឺខុសទាំងស្រុង!
No comments:
Post a Comment