ការប្រកួតប្រជែងសម្រាប់កំណើនប្រាក់កម្ចី អាចធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុរបស់ថៃជួបហានិភ័យ
អត្ថបទចុះផ្សាយក្នុងកាសែតមួយកាលពីពីរបីរថ្ងៃមុន បានបង្ហាញថា វាគឺប្រភេទនៃបដិវត្តន៍មួយ។ នីតិវិធីនៃការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីតែក្នុងរយៈ “មួយនាទី” គឺជារឿងល្អមួយសម្រាប់ប្រជាជនដែលកំពុងមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រជាជនដែលមានស្ថានភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹងប្រជាជនអាមេរិក ក្នុងពេលដែលអាមេរិកជួបវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចចុងឆ្នាំ ២០០០ អាចមិនអន្ទះសារក្នុងការខ្ចីប្រាក់ទេ ពីព្រោះពួកគេមានអារម្មណ៍ថា វាគឺជាហានិភ័យមួយដូចកាលពីអតីតកាល។ នីតិវិធីផ្តល់ប្រាក់កម្ចីយ៉ាងឆាប់រហ័សនេះ អាចស្រដៀងទៅនឹងឥរិយាបថមានបញ្ហាមួយ ខណៈដែលហានិភ័យស្ថិតនៅកម្រិតខ្ពស់។
បទពិសោធន៍នៅអាមេរិក គឺបណ្តាលមកពីភាពយឺតយ៉ាវខ្លាំងនៃការសងប្រាក់កម្ចីមកធនាគារវិញ ដែលបញ្ហានេះ បានធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុអាមេរិកត្រូវបំផ្លាញ។ ប្រាក់កម្ចីភាគច្រើនគឺពាក់ព័ន្ធនឹងប្រាក់កម្ចីទិញផ្ទះ ហើយការផ្តល់ប្រាក់កម្ចី គឺធ្វើឡើងដោយពុំបានដឹងច្បាស់លាស់ពីស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នកខ្ចី។ ក៏មានប្រាក់កម្ចីដែលតម្រូវឱ្យមានការបញ្ជាក់ពីការងារ ឬការផ្ទៀងផ្ទាត់ប្រាក់ចំណូលរបស់អ្នកខ្ចី។ “វត្ថុបញ្ចាំ” គឺជាអ្វីដែលអ្នកផ្តល់ប្រាក់កម្ចីបានស្នើសុំ។ ប្រវត្តិហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នកខ្ចីមិនមានក្នុងករណីជាច្រើនដោយសារតែពួកគេភាគច្រើនស្វែងរកប្រាក់កម្ចីជាលើកដំបូង។ ស្តង់ដារផ្ទៀងផ្ទាត់ពីព័ត៌មានរបស់អ្នកខ្ចីនៅក្នុងប្រទេសថៃសព្វថ្ងៃ និងនៅសហរដ្ឋអាមេរិកនៅពេលនោះ បើទោះបីជាមានភាពស្រដៀងគ្នាច្រើន ឬតិចក៏ដោយ ក៏វាមានហានិភ័យដែរ។ មានភាពខុសគ្នាមួយចំនួនផងដែររវាងអ្វីដែលកំពុងកើតមានឡើងនៅក្នុងប្រទេសថៃ និងនៅអាមេរិកអំឡុងពេលមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច ដែលពេលនោះ ប្រាក់កម្ចីត្រូវបានផ្តល់ឱ្យប្រជាជនយ៉ាងងាយ ពីព្រោះពួកគេត្រូវបានបំភាន់ដោយសារភាពរីកចម្រើននៃវិស័យផ្ទះសម្បែង។ នៅក្នុងប្រទេសថៃសព្វថ្ងៃ គឺពុំទាន់មានស្ថានភាពរីកចម្រើនខ្លាំងនៃវិស័យផ្ទះសម្បែងទេ ក៏ប៉ុន្តែ ការប្រកួតប្រជែងរបស់ធនាគារក្នុងការផ្តល់ប្រាក់កម្ចី អាចបង្កើតឱ្យមានស្ថានភាពមួយដូចទៅនឹងអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅសហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងសម័យនៃការដួលរលំសេដ្ឋកិច្ចអាមេរិកក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ២០០០។
ការប្រកួតប្រជែងក្នុងការផ្តល់ប្រាក់កម្ចី អាចធ្វើឱ្យការផ្ទៀងផ្ទាត់ស្តង់ដារលើព័ត៌មានហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នកខ្ចីមានការធូរលុង។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រាក់ដែលឱ្យខ្ចីទៅប្រជាជនដែលចាំបាច់គឺជារឿងល្អមួយ។ ធនាគារតែងតែត្រូវបានរិះគន់សម្រាប់ការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីទៅឱ្យអ្នកមាន ខណៈដែលអ្នកក្រ ដែលត្រូវការលុយចាំបាច់មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យខ្ចីសមស្របនោះទេ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការអនុវត្តន៍ការផ្ទៀងផ្ទាត់មុនពេលផ្តល់ប្រាក់កម្ចីគឺជារឿងល្អសម្រាប់ហេតុផលមួយចំនួន។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះ គឺរក្សាស្ថិរភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់ប្រទេស។ ប្រាក់កម្ចីដែលឆ្លងកាត់ការត្រួតពិនិត្យម៉ត់ចត់ គឺជាទ្រព្យរបស់ធនាគារ ខណៈដែលប្រាក់កម្ចីធូរលុង អាចជាឱកាសដ៏ធំមួយនៃការបង្វែទៅជាបំណុល។ ខណៈដែលឥណទាយកនិយាយថា ពួកគេចំណាយពេលតិចតួចក្នុងការពិចារណាលើការដាក់ពាក្យសុំខ្ចីប្រាក់នោះ វាមានន័យថា ដំណើការនៃការត្រួតពិនិត្យគឺមានរយៈពេលខ្លី ហើយនីតិវិធីធម្មតាមួយចំនួន ត្រូវបានរំលងចោល ដើម្បីប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងស្ថានប័នផ្តល់ប្រាក់កម្ចីផ្សេងទៀត។
យើងសង្ឃឹមថា នីតិវិធីសំខាន់ៗនៃការផ្តល់ប្រាក់កម្ចី គឺជាផ្នែកមួយដោយសារតែការរីកចម្រើននៃបច្ចេកវិទ្យា។ ក៏ប៉ុន្តែ បើមិនដូច្នោះទេ ឱកាសនៃការរងផលប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុ នឹងឈានដល់កម្រិតខ្ពស់មួយ។ នៅក្នុងប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចពាក់ព័ន្ធ នៅពេលដែលស្ថាប័នសំខាន់មួយមានបញ្ហា ស្ថាប័នផ្សេងទៀតនឹងរងផលប៉ះពាល់ផងដែរ គឺដូចទៅនឹងករណីរបស់អាមេរិកក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ២០០០។
រឿងអាក្រក់បំផុតពីវិបត្តិនៅអាមេរិកនោះគឺ ប្រាក់ដ៏ច្រើនលើសលប់របស់អ្នកបង់ពន្ធ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីទូទាត់ទៅនឹងប្រព័ន្ធមួយ ដែលប៉ះពាល់ដោយសារស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុពុករលួយ ឬក៏ស្ថាប័នគ្មានស្តង់ដារច្បាស់លាស់។ នៅពេលនោះ អ្នកគ្រប់គ្នានិយាយថា មេរៀនដ៏ជូចត់មួយនេះ ត្រូវបានសិក្សាឡើង ហើយវានឹងមិនកើតឡើងម្តងទៀតទេ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជាមួយប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ដែលពឹងផ្អែកលើការព្យាករណ៍ ដែលករណីខ្លះអាចត្រូវបានបំភាន់នោះ គឺជា “អនុភាពមួយ” ហើយការអនុវត្តដោយហានិភ័យគឺជាផ្នែកមួយនៃបញ្ហានេះ។
នៅក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច បញ្ហាមួយ ជះឥទ្ធិពលដល់កត្តាផ្សេងទៀត។ សក្តានុពលនៃបញ្ហាមួយចំនួន ក៏អាចកើតចេញពីការកាត់បន្ថយតម្លៃអចលនទ្រព្យ ដែលបំភាន់ជា “ការឆ្នៃប្រឌិត” គឺដូចពេលវេលា មុនវិបត្តិអាមេរិកកើតមានឡើង ពេលដែលមូលធនប័ត្រគាំទ្រដល់ប្រាក់កម្ចីទិញផ្ទះ ត្រូវបានសាទ័រថា ជាគំនិតដ៏អស្ចារ្យមួយ។ បច្ចុប្បន្ន ប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុរបស់ថៃ “ការឆ្នៃប្រឌិត” គឺជាពាក្យមួយដែលបានចាប់ផ្តើមរីករាលដាល់ឡើងក្នុងបញ្ហានេះ ដែលវាអាចជារឿងគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ បើសិនជាគេដឹងពីប្រវត្តិនៃបញ្ហា៕
ប្រភព : The Nation ចុះថ្ងៃទី២៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៧
No comments:
Post a Comment