លិខិតមិត្តអ្នកអាន៖ «មេរៀនដែលកូនខ្មែរត្រូវចងចាំ»

ម្សិលមិញ ពេលឃើញគេផ្សាយព្រោងព្រាតនូ វព័ត៌មានអំពីការចុះហត្ថលេខា លើកិច្ចព្រម ព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីរវាង សហភាពអឺរ៉ុបជាមួយវៀតណាម ខ្ញុំសែនហួសចិត្ត ហើយក៏បាន ដាក់ចេញជា សំណួរភ្លាមថាតើឯណាទៅ ស្តង់ដារបស់សហភាពអឺរ៉ុប?

យោងតាមកិច្ចព្រមព្រៀងនេះភាគីទាំងពីរអាចផ្តោះប្តូរពាណិជ្ជកម្ម   ដោយសេរីពោលគឺគ្មាន របាំងពន្ធគយនោះឡើយ។ ក្នុងនាមពលរដ្ឋខ្មែរម្នាក់ ខ្ញុំសូមចូលរួមអបអរសាទរដោយសុទ្ធ ចិត្ត ចំពោះប្រទេសវៀតណាមដែលជាប្រទេសជិតខាងរបស់យើងសម្រាប់ការទទួលបាននូវកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ។

ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំចង់កត់សម្គាល់នៅពេលនេះគឺគ្រាន់តែចង់ស្វែងយល់ និងវិភាគរកអោយឃើញ ធាតុពិតនៃរបស់ដែលហៅថា ស្តង់ដារបស់សហភាពអឺរ៉ុបតែប៉ុណ្ណោះ។

ដូចដែលយើងទាំងអស់គ្នាភាគ ច្រើនបានដឹងហើយថា សហភាពអឺរ៉ុប ដោយមានការបំភាន់ បំភ្លៃ បំពុលនិងចាក់រុកជាប្រចាំពីក្រុមអតីតបក្សប្រឆាំងនៅកម្ពុជា បាននិងកំពុងរករឿង ព្យួរ ប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធលើទំនិញសព្វសារពើលើកលែងតែអាវុធហៅកាត់ថា EBA ពីកម្ពុជាក្រោម លេសនៃពាក្យ២ ម៉ាត់គឺ «ប្រជាធិបតេយ្យ និងសិទ្ធិមនុស្ស»។ ពួកគេបានដាក់សម្ពាធមកលើ កម្ពុជាដោយអះអាងថា កម្ពុជាគ្មានប្រជាធិបតេយ្យ និងសិទ្ធិមនុស្ស? ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ក្រុម មនុស្សដដែលហ្នុងរបស់សហភាពអឺរ៉ុបបានទៅចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀង ពាណិជ្ជកម្ម សេរីជាមួយវៀតណាមធ្វើព្រងើយនៅទីក្រុងហាណូយកាលពីថ្ងៃ ៣០មិថុនា ២០១៩នេះ។

បើអញ្ចឹង តើឯណាទៅពាក្យថា «ប្រជាធិបតេយ្យនិងសិទ្ធិមនុស្ស» ដែលសហភាពអឺរ៉ុប អួតនិង គំរាមថាជាលក្ខខណ្ឌ ចាំបាច់របស់ខ្លួនក្នុងការធ្វើជំនួញជាមួយដៃគូនោះ?

តាមពិតទៅ នៅលើលោកនេះគ្មានទេយុត្តិធម៌ គ្មានទេស្តង់ដា គ្មានទេមិត្ត គ្មានទេសត្រូវ គឺមាន តែផលប្រយោជន៍តែប៉ុណ្ណោះ។ នេះជាទ្រឹស្តីនៃទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិដែលគេបាន ស្គាល់យ៉ាងច្បាស់។

ប៉ុន្តែ  អ្វីដែលកើតឡើងនៅកម្ពុជា និងនៅវៀតណាមពេលនេះ វាគឺជាមេរៀនដែល កូនខ្មែរ ត្រូវ រៀន សូត្រនិងចងចាំនោះគឺ៖

ទី១៖សម្រាប់ជនបរទេស ឬដែលគេច្រើនហៅថាសហគមន៍អន្តរជាតិ គឺពួកគេគិតពី ប្រយោជន៍របស់ខ្លួនគេជាធំ #There is neither eternal foe nor friend but only a common interest »។ ឲ្យតែមានប្រយោជន៍ គឺគេចាប់យកភ្លាមដោយមិនគិតនិងខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់។ ពាក្យថា ប្រជាធិបតេយ្យ និងសិទ្ធិមនុស្សជាដើម នេះវាគ្រាន់តែជាផ្កាសម្រាប់ លម្អសួន តែប៉ុណ្ណោះ តែតាមការពិត លុយគ្មានក្លិនលោកសេរី  គ្មានក្លិនលោកកុម្មុយនីស្ត គ្មានក្លិន ប្រជាធិបតេយ្យ ឬក្លិនសិទ្ធិមនុស្សអ្វីឡើយ។ ករណីវៀតណាម និងសហភាពអឺរ៉ុប ឬវៀតណាម និងសហរដ្ឋអាមេរិក ។ល។ គឺជា ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែងស្រាប់ ដែលមិនអាច នរណាមកប្រកែក បានឡើយ។

ដូច្នេះ អ្នកនយោបាយខ្មែរដែលចូលចិត្តយកបញ្ហាប្រជាធិបតេយ្យ និងសិទ្ធិមនុស្ស មក ក្រឡុក សភាពការណ៍ក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួននោះ គួរតែដល់ពេលភ្ញាក់រលឹកភ្លឺភ្នែកហើយៗ គួរតែ បញ្ឈប់ទៅរបៀបធ្វើនយោបាយដើម្បីបំផ្លាញជាតិ និងបំផ្លាញឆ្នាំងបាយប្រជាជនខ្លួនឯងដូច ដែលកំពុងធ្វើសព្វថ្ងៃនេះ។

ទី២៖ « គ្មានទេស្តង់ដាតែមួយ សម្រាប់ពិភពលោកដែល  ពោរពេញដោយពុតត្បុត យើងនេះ គឺមានស្តង់ដារពីរ  បី ឬលើសពីនេះផង #There is no International Standard in this hypocritical world but Double or Triple Standard »។

ដូច្នេះ អ្នកដែលខិតខំទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលភ្នំពេញអនុវត្តតាម ស្តង់ដាអឺរ៉ុប ឬស្តង់ដារអាមេរិក គឺជាការទាមទារដ៏ឆោតល្ងង់មួយតែប៉ុណ្ណោះពីព្រោះឯណាទៅស្តង់ដាអឺរ៉ុប ឯណាទៅស្តង់ដា អាមេរិកព្រោះលើការជាក់ស្តែងបើពួកគេអនុវត្តចំពោះកម្ពុជាផ្សេង ហើយអនុវត្តចំពោះ ប្រទេសដទៃផ្សឹងបែបនេះ?

ធ្វើជាអ្នកនយោបាយដែលរាំមិនស្គាល់ចង្វាក់គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីអូសទាញប្រទេសជាតិ ឲ្យដើរថយក្រោយ ឬឲ្យពិបាកដើរទៅមុខនោះឡើយ។

ទី៣៖ ពាក្យ «ប្រជាធិបតេយ្យ និងសិទ្ធិមនុស្សត្រូវបានលោកខាងលិចប្រើប្រាស់ជាឧបករណ៍ ដើម្បីលូកដៃចូលកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ប្រទេសដទៃនិងដាក់អាណានិគមន៍បែបថ្មីទៅលើប្រទេសនោះតែប៉ុណ្ណោះ #Democracy and Human Rights boasted by western power are only a Shield for external interference and Neo-colonialism »។

ដើម្បីសម្រេចមហិច្ឆតានេះ ជាទូទៅយើងអាចសង្កេតឃើញយ៉ាងច្បាស់នូវវិធីដែលពួក បរទេសទាំងនោះបានប្រើប្រាស់អ្នកនយោបាយប្រឆាំងក្នុងស្រុកជាកូនជឹង ឬកូនអុក។ ក្នុង សម័យអាំងទែរណែតយើងឥឡូវនេះ វាគ្មានអ្វីជាអាថ៌កំបាំងដែល យើងមិនអាចស្វែង រកបាន នោះ ទេព្រោះមានឧទាហរណ៍ច្រើនណាស់ហើយនៅលើលោកនេះ ។ ហើយអ្វីដែលបាន និង កំពុងកើតឡើងនៅកម្ពុជាគឺជាផ្នែកមួយនៃនយោបាយលូកដៃចូលកិច្ចការផ្ទៃក្នុង និងចង់យក កម្ពុជាធ្វើជា ចំណុះដោយមានក្រុមអតីតបក្សប្រឆាំងជាឧបករណ៍។

ទី៤៖ ដើម្បីក្លាយជាប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ខ្លាំងរឹងមាំនិងមានទឹកមាត់ប្រៃ  មធ្យោបាយមានតែ មួយគត់គឺការខិតខំដោយកម្លាំងខ្លួនឯងដោយដៃម្ខាងទាញយកផលចំណេញពីគ្រប់ទិសទីមិនថាមកពីលោកសេរី ឬលោកកុម្មុយនីស្តឡើយ ឲ្យតែមាន ប្រយោជន៍ទាញយកទាំងអស់។ ខ្ញុំកត់សំគាល់ឃើញសព្វថ្ងៃនេះ នៅមានអ្នកនយោបាយខ្លះនៅឆោតល្ងង់រើសអើងជំនួយ ឬ ការវិនិយោគពីប្រទេសចិន ឬវៀតណាមដោយចាត់ទុកថា ជាជំនួយឬជាការ វិនិយោគ មិនល្អ ព្រោះមកពីប្រទេសកុម្មុយនិស។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំឆ្ងល់ថាពួកគេម្តេចមិនក្រឡេកមើលបរទេសដែលពួក គេចាត់ទុកជាចៅហ្វាយនោះផងថា តើហេតុអ្វីគេទៅចាប់ដៃរកស៊ីជាមួយចិន ឬវៀតណាម?

សរុបមកវិញ ឆ្លងកាត់ស្ថានភាពជាក់ស្តែងដូចបានលើកឡើងខាងដើម ខ្ញុំពិតជា យល់បាន អំពីជំហរដ៏ម៉ឺងម៉ាត់ដាច់អហង្ការរបស់លោក នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលបានប្រកាស ម្តង ហើយម្តង ទៀតថា «មិនយកអធិបតេយ្យភាពជាតិទៅប្តូរនឹងជំនួយ»។ ម្យ៉ាងទៀត រដ្ឋាភិបាល ភ្នំពេញខិតខំប្រឹងអូសទាញហើទទួលយក ការវិនិយោគឬជំនួយពីគ្រប់ទិសទី ដោយមិន រើសអើងប្លុកកម្មុយ និស ឬសេរីឡើយពោលគឺឲ្យតែមានប្រយោជន៍ដល់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ និង សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារខ្មែរ គឺទទួលយកទាំងអស់។

ដូច្នេះ ជំហរដ៍ហ្មឺងម៉ាត់ដាច់ខាត របស់រដ្ឋាភិបាលដឹកនាំដោយលោក ហ៊ុន សែន ពិតជា ត្រឹមត្រូវណាស់ពីព្រោះ «ជោគវាសនា របស់កម្ពុជាវាអាស្រ័យលើខ្មែរខ្លួនឯងជាអ្នកកំណត់»តែ ប៉ុណ្ណោះ ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ភាពវៃឆ្លាតរបស់មេដឹកនាំគឺការចេះកៀរគរជំនួយនិងវិនិយោគ មកពីគ្រប់ទិសទីដោយមិនរើសអើង។ ហើយផ្ទុយទៅវិញ ការពឹងលើបរទេសហើយបើកដៃឲ្ប បរទេសលូកដៃកកូរកកាយផ្ទៃក្នុងប្រទេសខ្លួនឯង នោះលទ្ធផលចុងក្រោយ យើងគួររៀន សូត្រនិងដកពិសោធន៍ពី ប្រទេសស៊ីរី លីប៊ី អេហ្ស៊ីប ។ល។ ពោលគឺគ្មានអ្វីក្រៅ ពីភាពខ្ទេចខ្ទាំ ងសង្គ្រាមវិនាសកម្មគ្រប់បែប យ៉ាង។ល។

ដូច្នេះប្រការដែលសហភាពអឺរ៉ុបប្រើប្រាស់ស្តង់ដារពីរជាមួយកម្ពុជានិងជាមួយវៀតណាមគឺជា រឿងផលប្រយោជន៍សុទ្ធសាធមិនថា សេដ្ឋកិច្ច រឺ ភូមិសាស្ត្រ នយោបាយនោះ ឡើយទើបគេ សុខចិត្តបិទភ្នែករឿងប្រជាធិបតេយ្យសិទ្ធិមនុស្ស។

ប៉ុន្តែ ដល់ពេលខ្ញុំឃើញស្តង់ដារ ២ត្រូវបានអនុវត្តនៅប្រទេសជិតខាងគ្នាដូច្នេះ ខ្ញុំក៏ដូចជា ពលរដ្ឋ ខ្មែរឯទៀតដែរ គឺមានអារម្មណ៍ ហួសចិត្តហើយក៍មានមនោសញ្ចេតនា ស្រឡាញ់ ប្រទេសជាតិខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំងនិងកាន់តែឲ្យតម្លៃទៅលើអធិបតេយ្យភាពជាតិខ្មែរកាន់តែខ្លាំងថែមទៀត។ ហើយអ្វីដែលកូនខ្មែរ គ្រប់ៗរូបក៏ត្រូវចងចាំទុកជា មេរៀនផងដែរនោះគឺ

« សិទ្ធស្វ័យសំរេចរបស់ខ្មែរ យើងគឺជាកត្តាស្លាប់រស់របស់ជាតិនិងប្រជាជនយើង #Rights  to self-determination is a death and life factor for our Khmer nation and people »។

ដោយ ៖ អ្នកតាមដាន នយោបាយតុកាហ្វេ