លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងភរិយា
ត្រូវបានទទួលបដិសណ្ឋារកិច្ចយ៉ាងកក់ក្តៅ ដោយលោកស្រីប្រធានាធិបតីកូរ៉េ ប៉ាក់
គឿនហេ ( Park Geun-hye ) នៅក្នុងដំណើរទស្សនៈកិច្ច ចូលរួមកិច្ចប្រជុំកំពូលរំឮកខួបអនុស្សវរីយ៍២៥ឆ្នាំ
នៃទំនាក់ទំនងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ អាស៊ាន-សាធារណរដ្ឋកូរ៉េ និងដំណើរទស្សនៈផ្លូវការ ចាប់ពីថ្ងៃទី១១ ដល់ថ្ងៃទី១៤
ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៤។
នៅក្នុងជំនួបទ្វេភាគីក្នុងទីក្រុងសេអ៊ូល លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី
ហ៊ុន សែន បានស្នើលោកស្រីប្រធានាធិបតី Park Geun-hye ក្នុងការបង្កើនកូតាការងារ
ដើម្បីបង្កឱកាសដល់ពលករខ្មែរ បានទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ ឲ្យកាន់តែច្រើនបន្ថែមទៀត។
ចំណុចនេះ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ពីការយកចិត្តទុកដាក់របស់ប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាល
ក្នុងការបង្កើត ស្វែងរកការងារ និងបង្កើនលទ្ធភាពចំណូល
ចំពោះពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន យ៉ាងពិតប្រាកដ។
ប៉ុន្តែ ជាការគួរឲ្យសោកស្តាយ
ដែលជនជាតិខ្មែរមួយចំនួនតូច រួមទាំងអ្នកសិក្សារៀនសូត្រខ្លះ
មិនបានគិតទៅដល់ផលប្រយោជន៍ប្រជាជនខ្លួនឯង
បែរជាលើកឡើងនៅតាមបណ្តាញព័ត៌មានសង្គម និងសារព័ត៌មាន ដែលមាននិន្នាការប្រឆាំងថា
ជារឿងអន់ទៅវិញ។ ជនជាតិខ្មែរដែលមានគំនិតទុទិដ្ឋិនិយមទាំងនោះ
ប្រហែលជាត្រូវបានគ្របដណ្តប់ដោយមនោគមន៍វិជ្ជាបក្សប្រឆាំង យ៉ាងងប់ងល់
ទើបអ្វីៗដែលជាទង្វើល្អរបស់រដ្ឋាភិបាល ក៏ពួកគេនៅតែមើលឃើញរបៀបខ្មៅងងឹតគ្រប់ពេលដែរ
រហូតមានអ្នកខ្លះ ហ៊ានលើកឡើងថា “ការខិតខំរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី គឺជាយុទ្ធសាស្ត្ររុញច្រានយុវជន
នៅឲ្យឆ្ងាយពីប្រទេសជាតិ ដើម្បីលោកបន្តគ្រប់គ្រង ដឹកនាំប្រទេសបានយូរ”។
ការលើកឡើងនេះ គឺជាមតិអវិជ្ជមានបំផុត។ មេដឹកនាំណាមិនស្រឡាញ់ជាតិ
មិនចង់ឲ្យប្រទេសជាតិរីកចំរើន និងមិនចង់ឲ្យប្រជាជនខ្លួនរស់ដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរនោះ?
ហើយប្រទេសណាដែលមិនមានប្រជាជនរបស់ខ្លួនធ្វើការងារនៅបរទេសនោះ?
ជាក់ស្តែង បច្ចុប្បន្ននេះ
ចរន្តនៃការនាំពលករនៅតំបន់អាស៊ី ទៅធ្វើការនៅបរទេស
គឺកំពុងតែមានការប្រកួតប្រជែងគ្នាយ៉ាងខ្លាំងក្លា។ ជាក់ស្តែង នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍យើងនេះ
ប្រទេសដែលមានពលករទៅធ្វើការនៅបរទេសច្រើនជាងគេគឺប្រទេស ហ្វីលីពីន ហើយប្រាក់ចំណូលរបស់ពលករ
ដែលទទួលបាន គឺមានតួរលេខរហូតដល់ ២៨ពាន់លានដុល្លារ ក្នុង១ឆ្នាំ។
យើងអាចចោទជាសំណួរថា តើហ្វីលីពីន ជាប្រទេសក្រីក្រនៅក្នុងតំបន់ ឬយ៉ាងណា?
ចម្លើយគឺទេ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីក៏ចំនួនពលករដែលទៅធ្វើការនៅបរទេស
នៅតែមានច្រើន? មូលហេតុចម្បង គឺរដ្ឋាភិបាលគេក៏មានគោលនយោបាយចង់បង្កើនចំណូល
និងរកការងារឲ្យប្រជាជនគេឲ្យបានច្រើនដែរ។ ដូច្នេះ
ការលើកឡើងទាំងឡាយនៅក្នុងបណ្តាញព័ត៌មានសង្គមហ្វេសប៊ុក និងនៅតាមសារព័ត៌មានដែលមាននិន្នាការប្រឆាំង
គឺជាការតិទៀន ឬរិៈគន់ ដើម្បីតែលាបពណ៌ របៀបជាអ្នកបម្រើ អ្នកនយោបាយ
ដែលក្បត់មនសិការបស់ខ្លួន បើទោះបីខ្លួនជាអ្នកសិក្សារៀនសូត្រ យ៉ាងណាក៏ដោយ។
ក្រៅពីប្រទេសហ្វីលីពីន
ប្រទេសដែលនាំពលករទៅធ្វើការនៅបរទេសច្រើនដែរនោះ ក៏មានដូចជាប្រទេសឥណ្ឌា
វៀតណាម និងប្រទេសថៃ ផងដែរ។ ចំនួនទឹកប្រាក់ដែលពលករ ឥណ្ឌា ទទួលបាន
និងផ្ញើរត្រឡប់ទៅក្រុមគ្រួសារនៅក្នុងប្រទេសវិញ គឺមានរហូតដល់ ៧១ ពាន់លានដុល្លារក្នុង
១ឆ្នាំ។ ពលកររបស់ប្រទេសថៃ ភាគច្រើនត្រូវបានបញ្ជូនទៅធ្វើការនៅបណ្តាប្រទេសអារ៉ាប់
ហើយចំណូលដែលទទួលបានពីវិស័យនេះ គឺមានរហូតដល់ទៅ ៦ពាន់លានដុល្លារ។ តួលេខទាំងនេះ គឺបានបង្ហាញតាមរយៈរបាយការណ៍របស់ធនាគារពិភពលោក
និងអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO)។ ដូច្នេះ ការនាំពលករចេញទៅធ្វើការ
គឺកំពុងតែមានការប្រកួតប្រជែងគ្នា ដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាពរបស់ពលរដ្ឋប្រទេសនីមួយៗ។
យើងទាំងអស់គ្នាបានដឹងហើយថា នៅចុងឆ្នាំ២០១៥ សហគមន៍អាស៊ាន នឹងធ្វើសមាហរណកម្មសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់
ស្របតាមទស្សនៈវិស័យ «អាស៊ានតែមួយ វាសនាតែមួយ»។ ដូច្នេះ
ដើម្បីបង្កើនសក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេស ក៏ត្រូវបង្កើននូវសមត្ថភាព
វិជ្ជាជីវៈ របស់កម្លាំងពលកម្មផងដែរ។
ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី
ហ៊ុន សែន ដែលស្នើទៅប្រធានាធិបតីកូរ៉េ ក្នុងការបង្កើនកូតាការងារឲ្យពលករខ្មែរ
បានទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ គឺជាការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល
ដើម្បីបង្កើនការងារដល់ប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន។ ទីពីរ ពលករកម្ពុជា ក៏អាចទទួលបាននូវបទពិសោធន៍
ការបណ្តុះបណ្តាលលើបច្ចេកវិជ្ជា និងជំនាញផ្សេងៗទៀត ដែលអាចឲ្យពួកគេមានចំណេះដឹងអាចចិញ្ចឹមជីវិតបាន
នៅពេលពួកគេត្រឡប់មកធ្វើការនៅក្នុងប្រទេសវិញ។ ទីបី ក៏ដើម្បីឲ្យពលករខ្មែរដែលមានឱកាសទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ
អាចរកប្រាក់ចំណូលបានច្រើនផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពផ្ទាល់ខ្លួនផង និងបានបញ្ជូនមកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារនៅក្នុងប្រទេសផង។
ជាក់ស្តែង ដោយសារប្រាក់ចំណូលជាមធ្យមរបស់ពលករ ដែលទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ
បានប្រហែល ២ពាន់ដុល្លារក្នុង១ខែក្នុងម្នាក់ៗ បានធ្វើឲ្យតួលេខនៃទឹកប្រាក់
ដែលបានផ្គត់ផ្គង់មកគ្រួសារបានកើនរហូតដល់៣៦៤លានដុល្លារ
នៅឆ្នាំ២០១០ កន្លងមក។
បច្ចុប្បន្ន កម្ពុជាមានចំនួនពលករទៅធ្វើការនៅកូរ៉េ
គឺមានតិចតួចនៅឡើយ។ ដូច្នេះហើយបានជារដ្ឋាភិបាល
ស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋកូរ៉េខាងត្បូងឲ្យបង្កើនចំនួនពលករខ្មែរទៅធ្វើការនៅទីនោះឲ្យបានច្រើនថែមទៀត
ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈផ្សេងៗផង និងជាការបំពេញតម្រូវការទីផ្សារការងាររបស់កូរ៉េផង។
យោងតាមឯកសារ ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍វិស័យការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ
ឆ្នាំ២០១៤-២០១៨ ឲ្យដឹងថា
រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១៣ ពលករខ្មែរទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េមានទៅដល់ជាង
២៨៨០០ នាក់ ក្នុងនោះធ្វើការនៅផ្នែកឧស្សាហកម្មមានចំនួនជាង ១៧៩៩០ នាក់ ផ្នែកកសិកម្មមានចំនួនជាង
៩៨៣០ នាក់ ផ្នែកនេសាទមានចំនួន ២៧៨ នាក់ និងផ្នែកសំណង់មានចំនួន៧៣៨នាក់។
កន្លងមក ក្រុមប្រឆាំង
តែងស្រែកឲ្យនាយករដ្ឋមន្ត្រីស្វែងរកការងារឲ្យយុវជនធ្វើ ប៉ុន្តែនៅពេលដែល
នាយករដ្ឋមន្ត្រី ស្វែងរកតាមការស្រែកទាមទាររបស់ពួកគេនោះ
បែរជាបន្តុះបង្អាប់ ថាជារឿងមិនល្អ ទៅវិញ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើជនជាតិខ្មែរ
ដែលរស់នៅក្នុងសង្គម មិនបានជួយជ្រោមជ្រែង លើកមុខមាត់ប្រជាជនខ្លួនឯង
ហើយយល់ថា ការទៅធ្វើការនៅបរទេស គឺជារឿងថោកទាបនោះ គឺជាការយល់ខុស
ពីព្រោះ បើគិតបែបនេះ នាំឲ្យជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋ ក៏មិនងាយនឹងរីកចម្រើន
ចំណេះដឹងវិជ្ជាជីវៈប្រជាពលរដ្ឋក៏មិនជឿនលឿនដូចប្រទេសគេនោះដែរ។
ម្យ៉ាងទៀត ក្រុមមនុស្សដែលមានទស្សនៈទុទិដ្ឋនិយម មួយចំនួនតូចនោះ មិនត្រូវងប់ងល់ទាំងស្រុង
តាមការអូសទាញរបស់អ្នកនយោបាយ ដែលយល់ថាខ្លួនជាបក្សប្រឆាំង ដូច្នេះគឺត្រូវតែបន្តប្រឆាំង
បន្តលាបពណ៌ បន្តបំភ្លៃការពិត គ្មានទីបញ្ចប់ នោះឡើយ។
ជារួម សម្រាប់ពលរដ្ឋដែលមានទស្សនៈសុទិដ្ឋិនិយម
យល់ឃើញថា ការស្នើរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន
ចំពោះប្រធានាធិបតីកូរ៉េ
ក្នុងការបង្កើនកូតាពលករទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ
គឺជាកាយវិការប្រកបដោយគុណធម៌ ក្នុងការទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខប្រជាពលរដ្ឋ
ក្នុងការស្វែងរកការងារ ផ្តល់ជំនាញវិជ្ជាជីវៈ និងបង្កើនប្រាក់ចំណូល ជូនពលរដ្ឋ
ទាំងនៅក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស៕
ដោយ៖ ពង្ស សុក្រឹត្យ
No comments:
Post a Comment