និស្សិតសាកលវិទ្យាល័យតិចណូចុះកម្មសិក្សាស្វែងយល់ពីប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹកនៅតំបន់អង្គរ

និស្សិតមហាវិទ្យាល័យទេពកោសល្យជនបទ នៃសាកលវិទ្យាល័យបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា ហៅសាលាតិចណូ បានចុះកម្មសិក្សាស្វែងយល់ពីប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹកនៅតំបន់អង្គររយៈពេល៤ថ្ងៃ។ និស្សិតទាំងនោះបានទៅស្វែងយល់នៅទីតាំងផ្សេងៗគ្នា ដោយមានការពន្យល់ និងបង្ហាញដោយអ្នកបច្ចេកទេសទឹករបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា។

នៅរសៀលថ្ងៃទី១៥ កុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៧ ដែលជាថ្ងៃចុងក្រោយនៃដំណើរចុះកម្មសិក្សាស្វែងយល់អំពីប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹក និស្សិតសាលាតិចណូបានទៅស្វែងយល់អំពីអាងស្ទាក់ខ្សាច់នៅកសិណខាងជើងប្រាសាទអង្គរវត្ត។ ពួកគេបានស្តាប់អ្នកជំនាញទឹកពន្យល់ពីដំណើរការមួយៗនៃអាងស្ទាក់ខ្សាច់ ដែលដាក់ស្ទាក់នៅទ្វារទឹកអូរសំពៅលូនចូលកសិន្ធុអង្គរវត្ត។

លោក ទឹម ឆោម បុគ្គលិកបច្ចេកទេសនៃនាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងធានទឹករបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានពន្យល់ពីចរន្តនៃការរៀបចំអាងស្ទាក់ខ្សាច់នេះថា វាត្រូវបានបែងចែកជា៣ដំណាក់កាល។ ដំណាក់កាលទី១ គឺការរៀបចំជាជញ្ជាំងពេញ ដោយមានចោះប្រហោង ហើយតួនាទីរបស់វាសម្រាប់ស្ទាក់សំរាមធំៗ មានដូចជាមែកឈើ ថង់ផាស្ទិក សំបកដូង។ល។ ហើយតួនាទី២ វាជួយបន្ថយល្បឿនទឹក កុំឲ្យគួចយកខ្សាច់ទៅក្រៅ។

ចំណែកដំណាក់កាលទី២ លោក ទឹម ឆោម រៀបរាប់បន្តថា គេបានរៀបចំជាធ្មេញរណារ ឬភាសាបច្ចេកទេសហៅថា ជញ្ជាំងឡាប៊ឺរីន ដែលគេប្រើវានៅទីតាំងតូចតែចង់បានប្រវែងទឹកហូរវែង។ ជាក់ស្តែងនៅជញ្ជាំងនេះវាមានប្រឡោះ១៥ម៉ែត្រតែប៉ុណ្ណោះ តែបត់ចុះបត់ឡើងមានប្រវែងសរុប ៤៥ម៉ែត្រ។ ក្នុងអាងនេះ វាធ្វើឲ្យផ្ទៃទឹកខាងលើស្ងប់ និងធ្វើឲ្យខ្សាច់មានលទ្ធភាពធ្លាក់ចុះទៅក្រោមបានលឿន។

សម្រាប់ដំណាក់កាលទី៣វិញ ក៏ទឹកមានភាពស្ងប់ដែរ វាធ្វើឲ្យខ្សាច់ធ្លាក់ចុះ ទើបទឹកហូរចូលទៅក្នុងកសិន្ធុ។ តាមការបញ្ជាក់ពីអ្នកបច្ចេកទេសខាងលើ ក្នុងចំណោមអាងស្ទាក់ខ្សាច់ទាំង៣ដំណាក់កាល គឺមានតែអាងទី២ប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចស្ទាក់ខ្សាច់បានច្រើនជាងគេ។

សាស្រ្តាចារ្យដឹកនាំកម្មសិក្សា លោក ឈួន គង់ បានឲ្យដឹងថា និស្សិតដែលចុះកម្មសិក្សានេះ គឺជានិស្សិតដែលទទួលបានអាហារូបករណ៍របស់ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ហៅកាត់ថា ADB។ ហើយនិស្សិតទាំងនេះមានចំនួន២៩នាក់ ដែលក្នុងគោលបំណងដើម្បីយល់ដឹងពីប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹកនៅតំបន់អង្គរ។

លោកសាស្រ្តាចារ្យបន្តទៀតថា ក្នុងរយៈពេល៤ថ្ងៃនេះ មន្រ្តីជំនាញរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បាននាំនិស្សិតទៅមើលការងារគ្រប់គ្រងទឹកនៅតំបន់មួយចំនួនរួមមាន នៅប្រាសាទនាគព័ន្ធ ដែលទីនោះនិស្សិតបានដឹងពីការរៀបចំប្រព័ន្ធច្រោះទឹកតាមបែបបុរាណ និងស្គាល់ទីតាំងនោះថាធ្លាប់ជាមន្ទីរពេទ្យសម័យបុរាណ ដែលលោកពុំធ្លាប់ដឹងពីមុនមក។ លោកបន្ថែមថា និស្សិតក៏បានចុះទៅបារាយណ៍ទឹកថ្លា ដើម្បីយល់ដឹងពីការរៀបចំបង្វែរទឹកឲ្យប្រជាពលរដ្ឋប្រើប្រាស់ ការបង្កើតប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ត ការបង្កើតប្រព័ន្ធលូទឹក និងរំដោះទឹកជំនន់។ល។

ក្នុងនោះដែរលោក សាស្រ្តាចារ្យ ក៏បានថ្លែងអំណរគុណដល់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ជាពិសេសឯកឧត្តមបណ្ឌិត ស៊ុ ម៉ាប់ ដែលបានផ្តល់អ្នកជំនាញដើម្បីដឹកនាំពន្យល់ក្នុងកម្មសិក្សារបស់និស្សិតទាំង៤ថ្ងៃនេះ។

និស្សិតឆ្នាំទី៥ នៃមហាវិទ្យាល័យទេពកោសល្យជនបទ កញ្ញា ម៉េង សោភ័ណ្ឌ បានឲ្យដឹងថា ក្នុងដំណើរចុះកម្មសិក្សាអំពីការគ្រប់គ្រងទឹកនៅតំបន់អង្គរនេះ ធ្វើឲ្យនាងបានយល់ដឹងជាច្រើនអំពីការងារទាំងនេះ។ កញ្ញាបន្ថែមថា វាពិតជាមានភាពអស្ចារ្យណាស់ ក្រោយពីដឹងអំពីការងារគ្រប់គ្រងទឹករបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា។

អ្វីដែលពិសេស និងធ្វើឲ្យកញ្ញា ម៉េង សោភ័ណ្ឌ ភ្ញាក់ផ្អើលនោះ គឺការច្រោះទឹកបែបធម្មជាតិ ការវាស់កម្ពស់ទឹកនៅប្រាសាទនាគព័ន្ធ។ ក្រៅពីនេះនាងក៏បានយល់ពីប្រព័ន្ធបញ្ជៀសទឹក អាងស្ទាក់ខ្សាច់ និងបានទៅដល់ទ្វារទឹកប្រាសាទតាសោម ដែលគេសង់ឡើងដើម្បីបង្ការគ្រោះទឹកជំនន់នៅតំបន់អង្គរ ក៏ដូចជាក្រុងសៀមរាបទាំងមូល។

គួរបញ្ជាក់ថា អាងស្ទាក់ខ្សាច់នៅចំណុចទ្វារទឹកអូរសំពៅលូន ត្រូវបានសង់ឡើងនៅអំឡុងឆ្នាំ២០១៥។ អាងនេះមានសារសំខាន់ណាស់ ក្នុងការស្ទាក់ខ្សាច់មិនឲ្យហូរចូលក្នុងកសិន្ធុអង្គរ ដែលតាមការព្រួយបារម្ភរបស់អ្នកជំនាញ គឺវាអាចបណ្តាលឲ្យកសិន្ធុទាំងមូល រាក់ទៅថ្ងៃខាងមុខ៕