គោលបំណងនៃការបោះពុម្ព និងផ្សព្វផ្សាយ
សៀវភៅសាលក្រមសំណុំរឿង ០០២ វគ្គ ០១
របស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ត្រូវបាន លោក នេត្រ ភ័ក្រ្តា
អ្នកនាំពាក្យសាលាក្តីខ្មែរក្រហម
បានឲ្យដឹងថា គឺដើម្បីបង្ហាញដល់សាធារណៈជន
ឲ្យបានជ្រាបកាន់តែច្បាស់អំពីដំណើរការផ្លូវច្បាប់
ដែលសាលាក្តីបានធ្វើកន្លងមកនៅក្នុងសំណុំរឿង ០០២ វគ្គ០១
ក៏ដូចជាដើម្បីចងក្រងជាឯកសារប្រវត្តិសាស្ត្រទុកដល់អ្នកសិក្សា
ជំនាន់ក្រោយផងដែរ។
លោក នេត្រ ភ័ក្រ្តា បានមានប្រសាសន៍ថា ចំណុចទី១ នៃគោលបំណងបោះពុម្ព និងចែកចាយសៀវនេះ គឺដើម្បីឲ្យសារធារណៈជន បានទទួលព័ត៌មានលំអិតអំពីសាលក្រម
ដែលចេញដោយអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ដែលសំរេចផ្តន្ទាទោស ដាក់ពន្ទនាគារ នួន
ជា និង ខៀវ សំផន អស់មួយជីវិតនិងដើម្បីឲ្យសាធារណៈជនដឹងថា
ដំណើរការនៃសំណុំរឿងនេះ តើឈរនៅលើមូលដ្ឋានអ្វីខ្លះ? មានអង្គហេតុអ្វីខ្លះ?
មានអង្គច្បាប់អ្វីខ្លះ? ហើយតួនាទីរបស់ជនជាប់ចោទ នៅក្នុងពេលដែលប្រព្រឹត្តអំពើឧក្រិដ្ឋហ្នឹង
គេបានធ្វើយ៉ាងម៉េចខ្លះ?
ចំនុចទី២ លោក នេត្រ ភ័ក្រ្តា បញ្ជាក់ថា
ដើម្បីជាការផ្តល់នូវព័ត៌មានជុំវិញដំណើរការ នីតិវិធីរបស់តុលាការ
ដែលប្រព្រឹត្តទៅតាំងពីចាប់ផ្តើមរហូតដល់ការចេញសាលក្រម ថាតើគេមាននីតិវិធីអ្វីខ្លះដែលបានយកមកអនុវត្ត?
លោក នេត្រ ភ័ក្រ្តា បន្តថា ចំណុចទី៣
សៀវភៅនេះ គឺជាការចងក្រងការបោះពុម្ពទៅលើសាលក្រម
ក្នុងសំណុំរឿង ០០២ វគ្គ០១ គឺដើម្បីជាឯកសារប្រវត្តិសាស្រ្ត
ក៏ដូចជាឯកសារផ្នែកច្បាប់ផងដែរ សំរាប់អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវជាពិសេសគឺ
និស្សិតច្បាប់ អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវផ្នែកប្រវត្តិសាស្រ្ត ព្រមទាំងចៅក្រម
ព្រះរាជអាជ្ញា មេធាវី គឺគេអាចនិងសិក្សាអំពីបទពិសោធន៍ដែលកើតចេញពីដំណើរការជំនុំជម្រះក្តី
និងការសរសេរសាលក្រមនេះ ទៅអនុវត្តនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ខ្លួនបាន។
គួរបញ្ជាក់ថា សៀវភៅសាលក្រមសំណុំរឿង ០០២ វគ្គ០១ របស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង
គឺបានបោះពុម្ពជា២ភាសា គឺភាសាខ្មែរ និងអង់គ្លេស ដោយក្នុងនោះ ជាភាសាខ្មែរចំនួន
៤៥០០ច្បាប់ កំរាស់ ៩៨១ទំព័រ និងបោះពុម្ពជាភាសាអង់គ្លេសចំនួន៥០០ច្បាប់។
សៀវភៅនេះ ត្រូវបានចាប់ផ្តើមចែកចាយជាផ្លូវការលើកដំបូងនៅថ្ងៃទី
១២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៥នេះ និងបន្តធ្វើការចែកចាយទៅដល់ស្ថាប័នរដ្ឋ
ស្ថាប័នសង្គមស៊ីវិល សាលារៀន សកលវិទ្យាល័យ មហាវិទ្យាល័យមួយចំនួន
និងបណ្ណាល័យផ្សេងៗទៀត។
ក្រៅពីនេះ លោក នេត្រ ភ័ក្រ្តា បានឲ្យដឹងថា សាធារណៈជនក៍អាច Download ចេញពីគេហទំព័ររបស់សាលាក្តីខ្មែរក្រហមបានដែរ។
ការបោះពុម្ព និងចែកចាយសៀវភៅនេះ គឺជាថវិការបស់សាលាក្តីខ្មែរក្រហមដែលភាគីអន្តរជាតិ
នៃសាលាក្តីខ្មែរក្រហមជាអ្នកបោះពុម្ព៕
អត្ថបទ៖
ច័ន្ទ ទេវី
No comments:
Post a Comment