( បទពាក្យប្រាំពីរ )
សាមសិបប្រាំឆ្នាំ បានកន្លង ចិត្តនៅចាំចង ជាក់ច្បាស់ថា
ថ្ងៃដែលរស់រាន មានជីវ៉ា ផុតពីមរណា ដល់សព្វថ្ងៃ ។
ពិតជាបានមក ដោយពលិកម្ម សស្រាក់សស្រាំ ពុំសំចៃ
បក្សប្រជាជន ខំកែខៃ ប្តូរជីវិតក្ស័យ ដើម្បីខ្មែរ ។
អភិវឌ្ឍប្រទេស ជាបណ្តើរ ទៅតាមដំណើរ ជាហូរហែ
នៅតាមទីក្រុង ជនបទស្រែ វាលភ្នំផងដែរ ជ្រលងអូ រ ។
សាងថ្នល់ទំនប់ គ្រប់ទិសទី វារី អគ្គិសនី ទប់ទឹកហូរ
បង្កើនផលស្រូវ បានបរិបូរណ៍ ចេញលក់ដោះដូរ ទៅបរទេស ។
បង្កើនជីវភាព កសិករ ពាណិជ្ជ កម្មករ ពុំមានធ្វេស
កូនសិស្សនិស្សិត ផ្តិតចំណេះ បង្កើនតម្រេះ ចេះដឹងខ្ពស់ ។
មានកង់ម៉ូតូ ស៊ីក្លូឡាន ទូរស័ព្ទគ្រប់ប្រាណ ស្ទើរគ្មានលោះ
គោយន្តត្រាក់ទ័រ ផ្តល់ផលខ្ពស់ ផ្តល់ទាំងកិត្តិយស ខ្ពស់ចំណាន ។
ចំណេះវប្បធម៌ អក្សរសាស្រ្ត ប្រសើរល្អល្អះ ហួសការស្មាន
ទីក្រុងជនបទ ទាំងប៉ុន្មាន កន្លែងកំសាន្ត លំហែកាយ ។
សំណង់អាគារ កើនយ៉ាងឆាប់ រីកជាលំដាប់ ទាំងជិតឆ្ងាយ
សាលាវត្តវ៉ា ផ្សារសុសសាយ ហួសពីបរិយាយ ឆ្ងាយរិះរេ ។
កាកបាទក្រហម ឈានជួរមុខ ជួយអ្នកមានទុក្ខ ខ្លាំងជាងគេ
ពិការទុរគត គ្មានទំនេរ លោកតែងគ្នាន់គ្នេ រិះរេដល់ ។
ផ្តល់ផ្ទះផ្តល់ស្បៀង ម្ហូបអាហារ ភួយមុងក្រមា ជាកុសល
ពេលមានមហន្តរាយ ព្យុះភ្លៀងខ្យល់ លោកតែងខ្វាយខ្វល់ ជួយដោះស្រាយ។
ពេលណាទីណា មានទុក្ខធ្ងន់ បក្សប្រជាជន គ្មាននឿយណាយ
ធ្វើពលិកម្ម ជួយដោះស្រាយ លះបង់រូបកាយ គ្រប់ៗគ្រា ។
ប្រជាស្រឡាញ់ និងពេញចិត្ត គោរពអាណិត គ្រប់វេលា
ប្តេជ្ញាដើរតាម គោលមាគ៌ា ពុំមានរួញរា ជារៀងទៅ ។
ដោយ ហូយ គឹមអាន
No comments:
Post a Comment