ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់បងប្អូនកម្មករ
កម្មការិនី ដែលបាន និងកំពុងតែបម្រើការងារនៅក្នុងរោងចក្រកាត់ដេរនានាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា
ការកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលថ្មីនឹងត្រូវអនុវត្តចាប់ពីខែមករា
ឆ្នាំ២០១៥ នេះតទៅ ដែលការសម្រេចទទួកយកប្រាក់ខែអប្បបរមា ១២៨ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
លោក សោម អូន ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាសហជីពជាតិកម្ពុជា
មានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា ចំនួនទឹកប្រាក់ ១២៨ដុល្លារនេះ
មិនមែនជាប្រាក់ឈ្នួលសរុបដែលកម្មករនឹងទទួលបាននោះទេ
គឺគ្រាន់តែជាប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដែលច្បាប់បានកំណត់ប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានបន្ថែមទៀតថា
ប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែដែលកម្មករ កម្មការិនី ធ្វើការ ៨ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ
សម្រាប់កម្មករដែលមានតួនាទីទាបបំផុត មានដូចជា អុ្នកបោសសំអាត អ្នកថែសួន
អ្នកយាម អ្នកដេរ អ្នកអ៊ុត ឬអ្នកវេចខ្ចប់ជាដើម គឺទទួលបាន
១៤៥ដុល្លារក្នុងមួយខែ ដោយក្នុងនោះបានបូកបញ្ចូលទាំង ប្រាក់ឈ្នួលគោល
១២៨ដុល្លារ ប្រាក់រង្វាន់ធ្វើការងារទៀងទាត់ ១០ដុល្លារ
និងប្រាក់ឧបត្ថម្ភថ្លៃស្នាក់នៅ ឬធ្វើដំណើរ ៧ដុល្លារទៀត។
លោក សោម អូន
បានបញ្ជាក់ថា នៅតាមរោងចក្រប្រហែលពាក់កណ្ដាល ការអនុវត្តជាក់ស្ដែង
បានផ្ដល់ប្រាក់រង្វាន់ធ្វើការងារទៀងទាត់
និងប្រាក់ឧបត្ថម្ភថ្លៃស្នាក់នៅ
ឬធ្វើដំណើរខ្ពស់ជាងចំនួនដែលច្បាប់កំណត់ទៅទៀត។ ដោយឡែកករណីដែលកម្មករ
កម្មការិនីធ្វើការថែមម៉ោង ដោយឈរលើគោលការណ៍ស្ម័គ្រចិត្ត អតិបរមា
២ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ នឹងទទួលបាន ៤៨ដុល្លារក្នុងមួយខែ ប្រាក់ថ្លៃអាហារសម្រាប់ការងារបន្ថែមម៉ោង
១៣ដុល្លារ ក្នុងមួយខែ បន្ថែមពីលើប្រាក់ឈ្នួល ១៤៥ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ប្រសិនបើកម្មករ កម្មការិនី បានផលិតដល់ ឬលើសគោលដៅដែលរោងចក្របានកំណត់
នឹងទទួលបានប្រាក់រង្វាន់លើកទឹកចិត្តជាមធ្យមចំនួនពី ២០ ទៅ ៤០ដុល្លារ
ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកទទួលប្រាក់ឈ្នួលតាមបរិមាណផលិតជាក់ស្ដែង។
ចំណុចគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ផងដែរនោះ
លោក សោម អូន បានបន្ដទៀតថា នេះមិនរាប់បញ្ចូលប្រាក់រង្វាន់អតីតភាពការងារ
ប្រាក់បន្ថែមសម្រាប់ការមានជំនាញ ឬប្រាក់តួនាទី ប្រាក់ឧបត្ថម្ភផ្សេងៗទៀតទៅតាមគោលនយោបាយរបស់រោងចក្រនិមួយៗទេ
ហើយលើសពីនេះទៀត កម្មករទទួលបានផងដែរ
នូវការធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ការងារ និងជំងឺវិជ្ជាជីវៈ (ជំងឺបណ្ដាលមកពីការងារ)
ព្រមទាំងការធានារ៉ាប់រងសុខភាព (ជំងឺទូទៅ ទោះមិនបណ្ដាលមកពីការងារក៏ដោយ)
។ លោកបន្ដថា ចាប់ពីខែមករា ឆ្នាំ២០១៥ តទៅ
កម្រិតប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែសរុបដែលបងប្អូនកម្មករអាចមានលទ្ធភាពនឹងទទួលបាន
គឺចន្លោះពី ២២៥ដុល្លារ ទៅ ២៥០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
លោក សោម អូន
មានសុដិដ្ឋិនិយមចំពោះរាជរដ្ឋាភិបាល និយោជក និងសហជីពដែលបានសម្រេចធ្វើការតម្លើងប្រាក់ខែជូនកម្មករ
ក្រោមកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រឹង និងការសម្របសម្រួល
ដើម្បីឲ្យបងប្អូនកម្មករ កម្មការិនី មានកម្រិតជីវភាពកាន់តែប្រសើរឡើងជាងមុន
ជាពិសេសរាជរដ្ឋាភិបាលតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ទៅដល់បងប្អូនកម្មករ
កម្មការិនីជានិច្ច គិតពីសុខទុក និងការរស់នៅរបស់បងប្អូន
និងគិតអំពីសមភាពក្នុងការកំណត់យកប្រាក់ខែគោល ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានតុល្យភាព
និងការទទួលយកបានរបស់ភាគីនិយោជក និងភាគីសហជីព៕
អត្ថបទ៖ សុខ វិវឌ្ឍន៍
យោងតាមសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មួយរបស់លោក ខេន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរ
(GMAC) ចុះថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៤ បានឲ្យដឹងថា មានកត្ដាសំខាន់ពីរយ៉ាង
ដែលធ្វើឲ្យរោងចក្រមួយចំនួនផ្លាស់ប្ដូរពីកម្ពុជា ទៅកាន់ប្រទេសជិតខាងក្នុងតំបន់
ក្នុងនោះរួមមានបញ្ហាតំឡើងប្រាក់ឈ្នួល និងការតវ៉ារបស់ក្រុមកម្មករ និងក្រុមសហជីពជាដើម។
លោក ខេន លូ បញ្ជាក់បន្ថែមថា ការផ្លាស់ប្ដូរកន្លែងរកស៊ីនេះ
គឺជាសិទ្ធិរបស់អ្នកវិនិយោគទុន និងម្ចាស់រោងចក្រ ព្រោះកន្លែងណាដែលរកស៊ីចំណេញអ្នកវិនិយោគទុននឹងទៅហើយ។
ការអះអាងរបស់លោក បែបនេះបានធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីរយៈពេលចុងក្រោយនេះ មានព័ត៌មានថា
មានបណ្ដារោងចក្រកាត់ដេរប្រមាណជា ៣០០រោងចក្រ អាចនឹងធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរទីតាំងពីកម្ពុជាទៅកាន់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។
ការផ្លាស់ប្ដូរបស់អ្នកវិនិយោគទុនបែបនេះមានគោលដៅតែមួយគត់
គឺស្វែងរកប្រាក់ចំណេញឲ្យបានច្រើន។ ប្រទេសដែលពួកគេអាចទៅរកស៊ីនោះរួមមាន៖
ប្រទេសបង់ក្លាដែស វៀតណាម និងមីយ៉ាន់ម៉ា ប៉ុន្ដែមិនអាចទៅប្រទេសថៃទេ ព្រោះតម្លៃពលកម្មថ្លៃ។
បើយើងពិនិត្យមើលទៅ ហេតុផលដែលធ្វើឲ្យរោងចក្រជាច្រើនមានបំណងចង់ដកការវិនិយោគរបស់ខ្លួនទៅប្រទេសជិតខាងក្នុងតំបន់នោះ
ដោយសារតែការទាមទារដោយគ្មានហេតុផលរបស់ក្រុមសហជីពមួយចំនួនតូចក្នុងការតម្លើងប្រាក់ខែយ៉ាងគំហក
និងការកៀរគរបងប្អូនកម្មករ កម្មការិនី ឲ្យធ្វើបាតុកម្មជាច្រើនលើកជាច្រើនសារ
ទៅតាមចិត្តចង់របស់ខ្លួន ដោយក្រុមសហជីពមួយចំនួនតូចនោះ មិនដែលគោរពទៅតាមលក្ខខណ្ឌនៃការសម្រេចតាមមតិភាគច្រើនក្នុងកិច្ចប្រជុំស្ដីអំពីការតំឡើងប្រាក់ខែម្ដងណានោះទេ។
ទោះបីជារបៀបវារៈនៃកិច្ចប្រជុំគេសម្រេចតាមមតិភាគច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ក្រុមសហជីពប្រឆាំងទាំងនោះ
ក៏ប្រកាន់នូវគោលគំនិតក្រុមខ្លួនដែរ។
លោក សោម អូន ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាសហជីពជាតិកម្ពុជា (CCNU)
បានសម្ដែងនូវក្ដីបារម្ភចំពោះការតម្លើងប្រាក់ឈ្នួលខ្ពស់សម្រាប់អនុវត្តឆ្នាំក្រោយ
និងការដឹកនាំធ្វើបាតុកម្ម កូដកម្មដោយខុសច្បាប់របស់ក្រុមសហជីព ដែលជាមូលហេតុនាំឲ្យសមាជិកសមាគមកាត់ដេរមួយចំនួនអាចនឹងធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរទីតាំងទៅប្រទេសមួយចំនួន។
ដោយលោកបញ្ជាក់ទៀតថា ក្នុងនាមជាប្រធានសហជីពម្នាក់ អ្វីដែលកើតឡើងលើការបារម្ភរបស់សមាគមកាត់ដេរ
អាចនឹងប៉ះពាល់ទៅដល់ការងាររបស់កម្មករយើងជាច្រើននាក់។
ពាក់ព័ន្ធនឹងការព្រួយបារម្ភខាងលើនេះ លោក សោម អូន បានសម្លឹងឃើញនូវចំណុចអាទិភាព
៣ គឺ៖
ទីមួយ រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវកោះប្រជុំក្រុមការងារទី៨
(ក្រុមការងារវិស័យឯកជន) ដើម្បីពិភាក្សា និងពិនិត្យទៅលើកង្វល់ភាគីសមាគមកាត់ដេរ
និងស្វែងរកវិធីដោះស្រាយធ្វើយ៉ាងណាឲ្យវិស័យកាត់ដេររបស់យើងមានស្ថិរភាព
និងបន្ដការវិនិយោគនៅកម្ពុជាបន្ដទៀត។
ទីពីរ ទាំងនិយោជក និងសហជីព ត្រូវអង្គុយសន្ទនាគ្នា ស្វែងរកនូវដំណោះស្រាយរួម
ជៀសវាងការធ្វើបាតុកម្ម កូដកម្ម ដោយខុសនីតិវិធីច្បាប់ ហើយនិយោជកក៏ត្រូវគោរពច្បាប់ឲ្យបានពេញលេញដែរ។
និងទីបី ភាគីទាំងបី មានរាជរដ្ឋាភិបាល និយោជក និងសហជីព ត្រូវស្វែងរកដំណោះស្រាយរួមមួយ
ក្នុងការថែរក្សានូវវិស័យកាត់ដេរ និងធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យមានការផ្លាស់ទីតាំងទៅប្រទេសផ្សេង៕
ដោយ វិវឌ្ឍ